Küçük şeylerden mutlu olmasını bilene hayat daha yaşanır hale gelir.
Sayfa 11Kitabı okudu
Sınıfta öğretmen bir soru sordu. Cevabı biliyorum ama başka parmak kaldıran yok. Öğretmen "Kimse bilmiyor mu? Bilene kitap hediye edeceğim..." diyor.
Sayfa 48Kitabı okudu
Hayatın kendisi baştan sona bir nasihat.
Ders almasını bilene...
Bu güzel cümleleri bölmeye kıyamadım...
Bizim mahallede mektep ve anamdan başka az çok okuyan, yazan yoktu ama, büyük küçük mahalle halkının mektebe, okuma bilene, kitaba karşı içten gelen, yerleşmiş saygısı vardı. Bizim mahalle halkı için, mektep, kitap ve okuyan insan, büyük ve mutlu varlıklardı. Meselâ bizim mahalle sokakların- da yerlerde hiç bir yazılı kâğıt parçası görülmezdi. Nereden gelmişse gelmiş, ister bir rüzgâr uçurmuş olsun, sokağa düşen her yazılı kâğıt parçasını gören büyük küçük herkes, onu hemen yerden kaldırırdı. Bir saçak arasına, bir duvar kovuğuna sokuştururdu. Ayak altından kurtarırdı. Çünkü üzerinde harfler, yazılar taşıyan bir kâğıt parçası kutsal bir şeydi. Çünkü Kur'an kâğıtlara yazılırdı. Hatta o rüzgârların uçurduğu kâğıt parçası bir Kur'an yaprağı da olabilirdi.
Sayfa 33 - Remzi KitabeviKitabı yarım bıraktı
“İnsanlık, insanlığını bilene kocaman bir ailedir!”
Sayfa 75Kitabı okudu
Insanın yüzü değildir sadece okumasını bilene kitap olan; kokusu da ele verir halini ama ehline.
