Sokrates'in öğrencileri insana iki ayaklı tüysüz bir varlık deyip Sokrates'in ertesi gün tüyleri yolunmuş bir horoz getirerek insan beyninin sınırlarını zorlaması gerektiğini ifade etmesi üzerinden seneler geçti. Ama hala düşünmenin gerçek anlamını bilemiyoruz,bilmiyoruz vee üzerinde hiç DÜŞÜNMÜYORUZ...
Tarihimizi adam akıllı bilmiyoruz bizden başka hangi millet geçmişini kötülüyor kambur yapıyor sırtına..
Bizim ecdadimiz geçtiği üzüm tarlasından bir salkım üzüm alsa yerine altın asan bir ecdatti. Altın tabaklarda değil toprak taslarda yemek yerdi. Bir kral Arthurlari var Avrupanın ısıtıp ısıtıp önümüze koyuyor ama gerçeğini değil hayal ettiklerini..
Yağmurlu bir sabah ve biten bir hafta... Gelecek saatler neye gebe bilmiyoruz ama ne olursa olsun: yapmak istediklerimizi, söyleyeceklerimizi ertelemeyelim. Her ne ise hayatımızda olmasını istediğimiz ,alıp onu hayatımızın istediğimiz yerine yerleştirelim. Üzmeyelim, üzülmemize müsaade etmeyelim.. Kaç dakika daha nefes alacağımızın da garantisi yok. Ölüm var gerçekten ölüm var... Ne demişti şair; ''yarın kimseye vaat edilmedi.'' Mutlu hafta sonlarımız olsun...
“ Gitme, seni bakan yapacagim “ dedi.
“ Ne bakani? “
“ Adalet bakani! “
“ Ama burada yargilayacak hiç kimse yok ki! “
“ Bunu henüz bilmiyoruz. Kralliğimi tam olarak gezmiş degilim. Yaşli oldugum için yürümek beni yoruyor. Arabaya binmek istesem, burada araba için yer yok.”
“ Ama ben gezegende hiç kimse olmadigini biliyorum “ dedi küçük prens. Bir yandan da emin olmak için başini egdi ve gezegenin diger tarafina göz atti.
“ O halde sen de kendini yargilarsin “ diye yanitladi kral. “ Kendini yargilamak diger insanlari yargilamaktan çok daha zordur. Kendini gerektigi gibi yargilayabilirsen, çok adilsin demektir. “
Küçük Prens...
"Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz! Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız."
Dostoyevski
Naruto'dan :Unutulmaz Sözler
Pain
-Eğer birinin acısını paylaşmazsan, onu anlayamazsın.
Ama sadece onları anladın diye, onlarla aynı fikirde de olamazsın
Uchiha Itachi
-Gerçekte nasıl insanlar olduğumuzu bilmiyoruz. Ölümden önceki o ana kadar.
Ölüm seni almaya geldiğinde aslında ne olduğunu anlayacaksın.
İşte ölüm budur değil mi?
Hızlı adımlarla benden önce vapura biniyor orta boylu biri. Alper Sapan’ın boyu uzun muydu acaba?
Yan tarafımdaki genç adam dikkatle denizi izliyor. Okan Pirinç en son ne zaman vapura binmişti?
Bir kadının elinde çay bardağı var. Ferdane Kılıç kahve içmeyi sever miydi?
Füniküler beklerken gözlüklü biri bana doğru yürüyor. Veysel Özdemir’in
ATAERKİ'YE CEVAPLAR
“Bütün erkeklere tecavüzcü muamelesi yapıyorsunuz”
- Yapmıyoruz. Yapsaydık çevremizdeki tüm erkekler hakkında dava açıyor, ifşalar yapıyor, Nevin Yıldırım gibi başlarını gövdelerinden ayırıyor olurduk. Oysa bunu ancak bazı tecavüzcüler için yapabiliyoruz, çoğunluğu ise bunları bile yaşamadan elini kolunu sallayarak gezmeye
Cizre'de siviller, Dağlıca'da askerler... Kaç kişi öldü, ölüyor mu hala bilmiyoruz, öğrenmemizi iste...
Ülkemde insanlar ölüyor ama bazıları matematikle uğraşıyor...
Kapkara bir gün ve korkarım kocaman bir karanlık dönemin ilk günü...
Umut istiyorum barış için...
Ülkemin dağlarına bahar gibi barış gelsin istiyorum...
Irk, soy, sop, milliyet umurumda değil...
İnsan olsun istiyorum...
Çok üzgünüm...
- Üstelik bu ülkede insan hakları denilen bir şey var.
- ''Denilen bir şey'' doğru bir tanım. Çünkü henüz neye benzediğini bilmiyoruz.
Yedi Numara
İlk evladım Köksal 1969 yılında
ikinci evladım Serdar 1971
üçüncü yavrum Hakan 1973
dördüncü oğlum da 1975 yılında dünyaya merhaba demişti.
13 Kasım Cumartesi 1976 gününden bir gün evvel Serdar'ın dişi çok ağrıyordu. Sabaha kadar ağlamış hiç yatmamıştı. En küçük oğlumu abisine (Köksal) bırakarak Serdar'ı dişçiye götürmeye karar verdik. Serdar
Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz! Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız.
|Yeraltından Notlar, Dostoyevski