En nihayetinde her masal, her hikâye bir çatışmayla başlar. İnsan o çatışmaları bir bir çözendir, mücadele edendir. Insan kendini, kendine anlatandır. İnsan kendini kurandır, inşa edendir
İnsanın hikâyesi, onu beklediği değil aradığı yerdeymiş. Meğer hikâye ancak bulmak istediğinde anlatırmış kendini. Mesele kime kulak vereceğini bilmekmiş.
Onu benim gözümde bu kadar kusursuzlaştıran benim zihnimdi. İnsan sevdiğini zihninde yaratır, elleriyle şekillendirir kalbiyle sever. Başkaları size "Ne buldun bu adamda" der, oysa bir şey bulmanıza gerek yoktur. Neden sevdiğinizi bir türlü bilemediğiniz o adam ya armağanınızdır ya da imtihanınız
Şans değil. Her karşılaşmanın mutlaka bir sebebi vardır. Karşımıza çıkan her şey mutlaka bir sebepten dolayı çıkar. Bazen bize bir şey öğretir, bazen de biz onlara öğretiriz. Bazen bir ders, bazen bir ceza... Ama hep bir imtihan.