Bir Çiçek Sergicisi der ki
Geçen gün gördüm
Acımayı unuttum
Sevinmeyi unuttum
Ben artık her şeyi unutuyorum
Sayfa 34 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Benim sözlerim eksildi
Onunki de eksildi
Zaten kelimeler sonludur"
EDİP CANSEVER, "Bir Çiçek Sergicisi Der Ki"
Ve o gün ilk defa ölüsünü gördü Ruhi Bey
Soğumuşgövdesini gördü
Donuk gözlerini, durmuş kalbini
Gördü neye benzerse bir ölü.
- Ben Ruhi Bey nasılım
- Mutlusunuz Ruhi Bey.
KORO
(Çiçek sergicisi, meyhane garsonu, meyhane patronu, kürk tamircisi Yorgo,
Hayrünnisa, genelev kadını, otel katibi, cenaze kaldırıcısı Adem, akordeoncu
kadın, emekli postacı, vb.)
Çelenklerimizle geldik, yoktunuz
Ara sokaklarda, pasajlarda aradık, yoktunuz
Bir Çiçek Sergicisi der ki
Yok artık pek konuşmuyoruz
Benim sözlerim eskidi
Onunki de eskidi
Zaten kelimeler sonludur
Öyle değil mi
Donuk donuk bakışıyoruz
Ben ölüme iyice yakın
O yaşamaktan uzak
Öyle bir gök içinde durmuş gibiyiz
Karanfiller ölürken
Karanfillerden bir deniz.