"17 oldum. Ama sensiz oldum. Her doğum günümde fark ettiğim bir gerçek var 3 senedir. Doğum günlerim artık güzel değil çünkü sen yoksun. 3 senedir doğum günlerimi de sevmiyorum, 1 nisanları da, yılbaşını da, 17 aralığı da... Hepsi senden bir iz barındırıyor ruhumda. Doğum günlerim seninle anlamlıydı. Her doğum günümde arardın. Ben yine
Zeyna '(
Ürkütücü görüntülü, güzel yürekli kızım,
Zeyna
Sen şimdi yoksun, seninle öyle uzun senelerimiz olmasa da seninle sadece 1gün geçirmiş olsakta, sanki yıllardır dostmuşuz gibi hissettirdin bana ve sende eminim öyle hissettin.
O sabah seninle birlikte koştuk, 4. tur sonunda ben dinlenmek istedim, baktım ki sen yerinde duramıyordun, sonra sana kıyamadım, çünkü yanımdan da ayrılmak istemiyordun ama koşmayı istiyordun, hemde şımarık çocuklar gibi..
Sonra arabama bindim sende hemen dişardaydın, ne yapmak istediğimi yani amacımı anlamıştın, yürekten dostların cümlelere ihtiyacı olmaz bilirsin gözler de yeter sözler yerine:
ben yorulsam da dostlar koşuda asla terk edilmezdi,
Düşük bir hızda giderken ben, sen açık camımın hemen yanında dilin dışarıda şımararak koşuyordun.
İnanır misin o kare hala aklımda Zeyna, aradan 4 yıl geçse de hala aynı kare hafızamda.
Ve doğumunu göremeden vedalaşsam da seninle,
Rica etmiştim yavrularını uzaktan da olsa görmeye ve yavrularının videosu geldiğinde öyle heyecanlanmıştım ki sorma..
Hayat, hiç ummadığın anda mutlu da ediyor, nefesini de kesiyor,
Bir kaç gün sonra ölüm haberini aldığımda oturup hüngür hüngür ağladım!
Oysa vedalaşırken gözlerine bakıp
"Seneye yine burda görüşürüz Zeyna! Demiştim sana,
Ve sen de gözlerindeki parlamayla kolunu uzatmıştın ya bana.
Olmadı Zeyna..
ve durduk yere nereden geldin aklıma hiç bilmiyorum ama sadece bunlar bende kalsın istemedim Zeyna.
Güzel kızım..
Kim Bu Kanlı General?
''İki gün önce okuduğum bir haberde , kanlı generalin hâlâ, inatla ve hâlâ, biraz olsun akıl kalmamışçasına hâlâ resimleriyle topluma güzellikler katmaya çalışan, mutlu bir asker emeklisi gibi gösterilmesinin öfkesini peçeten çıkardım.''
Yekta Kopan - Bir de Baktım Yoksun, 85. sayfa
Anılar ve Günlük Şeyler
Merhaba sevgili. Nasıl olduğunu sorarak başlamak istiyorum. Kaç defa nasılsın sorusunu sorduğumu bilmiyorum ama hiçbirinde de cevap alamadığımı çok iyi biliyorum. Bugün sana çok küçük bir anımızdan bahsetmek istiyorum. Ramazan ayındaydık ve yine yürümüştük. Hatırlarsan yürüyüşlerimiz Ramazan ayının sonuna doğru başlamıştı. Eminim çok güzel bir
Seni sordum yıldızlara
Bir de baktım yakamoz da var
Yine düştüm yangınlara
Ama yoksun yanımda…
Sel
Bulanık sellerin, ardından baktım,
Eridim kar gibi, çağladım aktım,
Bağrıma vurdukça sinemi yıktım,
Ahu feryat ile yandığım yeter.
Bir gonca idin sen, tutup deremem,
Hasta dediler de, hayra yoramam,
İzinim yok amma, gayrı duramam,
ey kargaları bülbülleyen gönül kara
kara bir kabe kadar kara gönül -kara-
satıhlarda tabanları yoklayan bir pazarlık
özü kısa pervasız sırlaşmalar derin pervazlarda
derin su diplerine de baktım sen orda da yoksun
gül işini bırak
tramvaydan atlayalım istikametimiz kopsun
Alper Gencer
Ben denize baktım seni görmek için nereden bileyim sen yoksun ve deniz bana küsmüş, gökyüzü ağlıyor
Denize baktım içimden seni görmek geçiyordu gözlerim uykusuz geceleri sabah etmiştim seni arıyordum kendi dünyamda
Geceler karanlıktı eskiden ama şimdi gündüzler de karanlık çünkü sen yoksun
Denize baktım, deniz dalgalı ve hoyratça haykıyordu
Sen giderken kalbimde bir yara bıraktın
Deniz ağlıyor ben ağlıyorum ve gökyüzü kapkara hüzünlü
Denize baktım içim açılsın diye ama yüreğim kapandı sessizce bir ses duydum biri bana küsmüş gökyüzü ağlıyor şimdi...
İçimdeki duyguları bilmiyordu.
Ona bazı kötü duygularımdan söz ettim.
Tam da düşündüğü gibiymiş.
İnsanlık işte bu yoldan, yani benim gibi, tam hissettiğim gibi davranırsa kurtulacakmış.
Dünyanın sonu gelmiş gibi hissediyordum.
İkimiz artık dünyanın sonuna gidebilirdik.
Yerleri sildim bir süre, sabunlu bezlerle.
Gene de bir leke, çok hafif de olsa