Televizyon bir şamardır. Hem de kendi hanemizde kendi elimizle suratımıza inen büyük bir şamar. Bize neler yasak, şunlar bunlar. Işte bu yasakları, bu haramları televizyonun bizim hanemizin içine kadar getirir her çeşidi , barını, umumhanesini, meyhanesini ve biz oturur Müslümanlığımızla, karşımıza, kızımızla onu seyrederiz.Ve sonra deriz ki nasıl oluyor da mukaddesatimızla elden giderken, bize vurularken ses gelmez, vurana vurmayız.
Sayfa 17Kitabı okudu
''Sanki sarılacağımız hiçbir ip kalmamış. Sanki boyanacağımız hiçbir boya yok. Sanki daha yakın, en yakın olabilme imkanı için vücudumuzun alacağı hiçbir şekil, sanki alnımızı koyacağımız bir alınlık temiz bir yeryüzü kalmamış.
....
Güneş birden bire kara bulutun ucundan, baskıya karşı bir başkaldırıyı hatırlatarak saçını çıkarıyor. Şimdi bakıyoruz ve tutunacağımız ipi, boyanacağımız boyayı ve alnımızı koyacağımız temiz yeryüzünü görebiliyoruz.''
Sayfa 12Kitabı okudu
Dipdiri bir Eritreli, capcanlı bir İranlı, gergin ve pırıl pırıl alnıyla bir Afganlı, tıpkı onlar gibi bir Morolu, bir Nijeryalı, bir Endonezyalı ile, arada hiçbir yanıltıcı, çarpıtıcı vasıta olmadan kucaklaşacak ve tüm dünya müslümanların meselesini konuşacak bir tek belde var: MEKKE.
O halde doğruca oraya!
Mutlaka oraya!
“Kalple ilgili bir sırrımız var, olmalı. Bakılmadığı için karartılan, yumuşatılıp ılıklaştırılan, romantikleştirilen ve ya beşerileştirilen yalazlara kanmayan, onlara başını çevirip bakmayan bir yol takipçisi bulunmalı. Aksi takdirde ebediyen yitmiş olacak. O damar, o öz, şurda bir yerlerde ve gözüm, bana şahdamarından yakın bir hissin yolcusunda.”
Heyhat bazen büyük büyük gayretlerimiz sonunda bile ulaşır gibi olduğumuz aydınlığın güneşi, bakıyoruz ki güneş gibi yontulmuş bir başka filtre. Yutturma bir güneş
Hayalimin ayağı yere değmiyor henüz.
Müslümanın bir tek saniye boş zaman geçirmeye hakkı bulunmadığı bir zamanda kendinize nasıl bir değer biçiyor, maddi ve manevi gücünüzle nasıl bir hedefe bakıyorsunuz?
Yani kısacası diploma değil, diplomalar almakta acze düşmeye bu dersten şu dersten takıntılı olmaya minicik hedeflerin önünde bocalayıp durmaya utanmıyor musunuz?
Hayalperest olmayın. Hep sükut-ı hayale uğrarsınız. Ayağınız yer tutmaz. Gerçeklerden kaçar kaçar hayallere sığınır, hayal kurduğunuz sürece doyar, tatmin olur, ama başarmanız gereken küçük işleri bile alt edemezsiniz.
Cahit Zarifoğlu
"OKU" emri, anlamını bilmeden okumak olmamalıydı. Anlamı kavramadan okunacak bir şey hayata uygulanamaz, yaşanamazdı..
İslamı iyi bilmek, onu yaşamak için, onu tebliğ etmek için, onu savunmak için ve nihayet onun uğruna ölmek için gerekli bize.
Ayağını yere koy ve ilkin elle tutabileceğimiz küçük bir başarı kazan. Onları birleştirelim. İkinci günküleri de... Böylece bir gün, hayalimiz doğduğunda hepimizi silip süpürmesin.
Sayfa 48Kitabı okudu