İlk defa hakkım olan yüklü bir para geçti elime, yüklü dediğim de asgari ücretten biraz fazla işte.
Hakkım dediğim de haftalardır izinsiz onlarca saat çalışıp hak ettiğim...
Ama bilin bakalım harcayacak enerjim, sabrım, sağlığım, zamanım ve isteğim kaldı mı?
Mini Bilgi!
İlk insanlar titreşimi çok yüksekti bu yüzden çok fazla iş görürler ve irilerdi .
Ancak şuan bizler küçüldük titreşimlerimiz olabilecek en düşük seviyede.
Titreşim dediğimiz şey hücre zikri her hücrenin bir zikri vardır misal ; kalbin kün(ol) der .Sürekli kûn kûn ...
Titreşimler düştükçe insan bişeyler üretti maddeye bağımlı oldu ve aslında titreşim maddeye geçti hayatımızı kolaylaştıran şeyler maddeler ,onlara bağımlı olduk . Telefon teknoloji ve internete ...
İlk insanların hiç biseye ihtiyacı yoktu...
Güneş , Mars'ta batıdan doğar ve şuan
Dünya'da da bunu yapmaya çalışıyorlar ki bu Kur'an da da geçer güneş batıdan doğdunda tövbe kapıları kapanır.
Çünkü; insan vücudunun ve hücrelerin titreşimi değişir bir anda hakikati ve neden yaratıldığımızı hatırlarız, uyanırız.
Allah sordu ; ben sizin Rabbiniz değil miyim ?
Bela (evet) dediğimiz günü işte o zaman hatırlarız, verdiğimiz sözü...
Son olarak sırların saklı olduğu yerlerden biri Antartika'dadır bu yüzden istediğinizde gidemezsiniz oraya buzullar eridi sırlar ortaya çıkmak üzere ...
Allah gizemliydi bilinmek istedi bu yüzden bizler yaratıldık bize düşen görevlerimizi yapmak sadece .... B. Enç ….
İlim fazla mesele bilmek ve sormak değil. Ancak ilmin belirgin bir vasfı vardır ki, o da aldatıcı dünyadan uzaklaşarak ebedilik yurduna dönüşü sağlamasıdır.
İmam Malik
1950’li yıllarda İskoçya’ya yük taşımak için Reefer tipi bir gemi yanaşır. Demir attığı limanda yükünü aldıktan sonra, gemide çalışan denizcilerden biri acaba unuttuğumuz bir yük kaldı mı diye bakmak için soğuk hava deposuna girer. Onun içerde olduğunu fark etmeyen başka bir denizci ise, kapıyı dışardan kapatır.
Soğuk hava deposunda mahsur kalan denizci, var gücüyle bağırır, çelik duvarları yumruklar, ama kimseye duyuramaz sesini. Çakısıyla içerden açmaya çalışır kapıyı, lakin mümkün değildir. Gemi hareket eder ve denizciyi unuturlar.
Mahsur kalan denizci, depoda açlıktan ölmeyecek kadar yiyecek bulur. Ama deponun dondurucu soğuğuna fazla dayanamayacağını anlamıştır. Kapıyı açamayan çakısıyla, çelik duvarlara kendisini bekleyen ölüm sürecini yazmaya, daha doğrusu kazımaya başlar. Günbegün, adeta bilimsel bir titizlikle soğuğun vücudunu nasıl uyuşturduğunu sonra yavaş yavaş öldürücü etkilerini, el ve ayaklarının nasıl duyarsızlaştığını, donan burnunu ve buz gibi havanın verdiği acıyı anlatır.
3 gün sonra soğuk hava kapısını açan başka bir denizci, zavallı adamın cesediyle karşılaşır. Duvarlara kazıdığı acılı sonunu okur ve.. kendisi de hayretten dona kalır.
Çünkü soğuk hava deposunun derecesi 19’dur. Çünkü soğutma sistemi zaten çalıştırılmamış olup, kendi haline bırakılan deponun sıcaklığı normal bir dereceye yükselmiştir. Yani biçare denizci donarak ölmemiş, donduğunu sandığı için ölmüştür.
Bu hikaye bilinçaltını doğru kullanırsak ne kadar güçlü olduğunu, yanlış kullanırsak da bizi ölüme dahi götürebileceğini göstermiştir.
"Yecüc Mecüc"
“Bulutları devşiren “göklerde gürleyen”,şimşek savuran gibi sıfatların yanında zeus aklın ta kendisidir.Zeusun gücü öylesine sonsuzdur ki koca Olymposu titretir en olamayacak şeyleri gerçekleştirir”
Homeros 
İlyada
————
Şuan yaratılışın delili kabul ettiğimiz eeen eski kaynaklardan biri homerosun ilyadasını konu alacağız.
Eser M.ö 1000li
Kitap Tavsiye Etmek Üzerine
Bir kitap sitesinde en çok karşılaşılabilecek şey kitap tavsiyesi istemek, bana da soruyorlar haliyle insanlar. Erhan bugün Allah için ne yaptın diye, onları öteleyerek kitap tavsiyesi isteyenlere dönüyorum hemen. Zor iş bir kitabı tavsiye etmek, sonuçta kefil olmak gibi bir şey kredi çeken birisine. Beğenmezse eğer tavsiyeyi alan okur ,
Ne eksik ne fazla
İtiraf ediyorum, kitap okumak kadar eğlenceli bir şey yokmuş! İnsan kitap okumak dışında her şeyden çabucak sıkılıveriyor. Kendime ait bir ev sahibi olduğumda, şöyle muazzam bir kütüphane edinmeyi başaramazsam kahrolurum.
Jane Austen