Kara Sevda...Zeki Müren
Ne çıkar bahtımızda ayrılık varsa yarın?
Sanma ki hikâyesi şu titreyen dalların
Düşen yaprakla biter
Böyle bir kara sevda kara toprakla biter
Böyle bir kara sevda kara toprakla biter
Ağlama olma mahzun gülerek bak yarına
Sanma ki güzelliğin o ipek saçlarına
Dökülen akla biter
Böyle bir kara sevda kara toprakla biter
Böyle bir kara sevda kara toprakla biter
open.spotify.com/track/3hFBkMXiy...
Biz çiçeğimizi yanlış mevsimde diktik.
Elbet ya don vuracaktı ya toprak kavuracaktı.
Bizimki de böyle bir sevda hikayesi olsun…
Yakamoz& Papatya [1-8] hepsini okumak isteyenlere...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
Abdurrahim Karakoç
Aşk Hikayesi
Başımdan bir kova sevda döküldü
Islanmadım, üşümedim, yandım oy!
İplik iplik damarlarım söküldü
Kurşun yemiş güvercine döndüm oy!
Yağmur yorgan oldu, döşek kar bana
Anladım ki kendi gönlüm dar bana
Alev dolu bardakları yâr bana
Sunuverdi içtim içtim kandım oy!
Sevgi ektim, naz biçmeye çalıştım
Ne zamana, ne kendime alıştım
Kırk senede yedi hasret bölüştüm
Yedi dünya bana düştü sandım oy!
Gönül şahinimi yordum gerçeğe
Sonsuzda yüzümü sürdüm gerçeğe
Teselliden kanat kırdım gerçeğe
Tecellinin sinesine kondum oy!
Manchester By The Sea
Hem kitabını hem filmini sevdiğim Ağır Roman'ın filmindeki o unutulmaz şarkının (Bir Vurgun bu Sevda) başlığında muazzam bir entry durur Ekşi Sözlük'te. Yazar, şöyle yazmıştır;
''Arabeske smokin giydiren şarkı.
Jileti pamuğa sarmış Aysel Gürel, pamuk öpüyor geçtiği her yeri.
Dumanla, harla, ateşle harman.
İçi kan dolu, teni tertemiz.''
Manchester By The Sea benim için pamuğa sarılmış bir jilet. Nasıl hafif hafif dokunuyor ruha, onlar nasıl ince kesikler.... Kan bile çıkmıyor, ama ince ince kesiklere atıyor ruhunuza film. Bir kaybedenin hikayesi büyük büyük repliklere, öyle görkemli sahnelere ihtiyaç duymadan bu kadar güzel anlatılabilirdi ancak. Onun hissi, acısı bu kadar narince geçirilebilirdi izleyiciye.
Hayatla tüm bağını koparmış, yaşama tamamen duyarsızlaşmış bir adam, kaybedilen bir aile ve aslında yarım kalan bir aşk... Ve diğer yandan hayatın tam içinde bir genç, her şeyiyle hayata karışmaya hazır, hayat dolu. Bu karşılaşmadan standart Hollywood filmleri gibi bir mucize, bir dönüşüm bekliyorsun aslında ama film de tıpkı ana karakteri gibi buralara hiç bulaşmadan süzülüp geçiyor aralardan, ana karakterin hayatın içinde süzülüp hayata hiç temas etmemesi gibi tıpkı.
Film bana göre gücünü sessizlikten alıyor. ama tezat gibi dursa da seçilen müzikleri de unutmamak gerek. Tomaso Albinoni'nin Adagio'su eşliğinde izlenen o vurucu sahne, sonra Handel'den Messiah... Ve tabii deniz sesi, kuş sesi.
Son zamanlarda izlediğim en güzel filmlerden biriydi bu film.
Günün şiiri #7
Hüseyin Nihal Atsız- Geri Gelen Mektup şiiri ve hikayesi..
Nihal Atsız’ın öğretmen olarak çalıştığı okula bir gün bir hanım öğretmen gelir. O zamana kadar kimseye bakmayan, kimseyle pek alakadar olmayan Atsız içeri giren o öğretmene ilk görüşte aşık olur. Evet kelimenin tam anlamıyla bu bir ilk görüşte aşktır. Ve aşık olduğu o meçhul hanım
Çok güzel kitaptı. Okumanızı tavsiye ederim mutlaka. Yakın Yunanistan tarihi içinde bir sevda hikayesi…
Yüzbaşı Corelli'nin Mandolini
“Seccadeni âteş haline getir de” diyor Mevlâna, “secde yeri temiz olsun”.
Âteş arınmanın, aşk âteşin tecellisi. Divan edebiyatı baştan sona bir âteş hikâyesi.
Yangın yerden çıkar, sevda gökten iner. Vahiy gibi, kalbin tabakaları arasından geçerek, tam ortasına kadar düşer. Ve indiği kalbi geldiği o yükseğe çeker. Âh, sıcak bir nefes. Gök kubbe döne döne yükselen âhların hararetinden tutuşarak dönmekte, âşıkların yüzü suyu hürmetine.
Divan edebiyatı âteşin bahçesi. Şairlerin şiirleri âteşin gül bahçeleri.
Gülleri âteş, gülşenleri âteş, ırmakları âteş, nefesleri, bülbülleri, demleri âteş.
Âteş kesilir geçse sabâ gülşenimizden
Sultan Selim de yanmayı telkin etmekte.
Âteş gül bahçesine dönüşmüyor; ama muhatabı İbrahim olmadıkça.
Üstelik âteş sözcüğünü bilmek yanmaya mani değil.
Âteş sözcüğünü bilmemek de yanmaya mani değil.
Ama yine de herkes yanmayı telkin etmekte.
Ya bir evliyamız ya da bir su kıyımız yoksa? Ne olacak peki?
Yangında ilk kurtarılacak: Ah kalbimiz!
Nazan Bekiroğlu
Çiçek Kurusu
Herkesin bir çiçek kurusu olur
alındığı andaki gözyaşları
yıllarla biriken hüzün
defterlerin arasında şiir
aynı tatta çocukluğu
sevdalı bulutlar
denizi seyrettiği bir kaya
geçerken kokladığı bir gül
Derd-i aşkın çilesi yabancıya anlatma,
Aşkın hikayesi yürekte gizli bir meşk.
Nalansın aşık, sevda yarasına kanatma,
Anılarla dokunan, aşkın şiiri her nefes.
Tarık Buğra
📚
Türk edebiyatının milli kalemi: Tarık Buğra
Gazeteci, yazar Süleyman Tarık Buğra, ağır ceza reisi Erzurumlu Mehmet Nazım Bey ile Akşehirli Nazike Hanım'ın çocuğu olarak 2 Eylül 1918'de Akşehir'de dünyaya geldi. Çocuk yaşlarda edebiyata ilgisi başlayan Buğra, ilk ve ortaokulu Akşehir'de tamamladı.
Usta edebiyatçı,
DELİ AYTEN..
Deli Ayten’in hikayesi aşkından deli olmuş bir kadının yüreğinin hikayesidir. Sevmek insanın aklını da başından alır kalbini boğazından yaşatır ne zaman ismi çınlasa kulaklarında ya da dudaklarının ucunda belirse adı gene düğüm düğüm olur o boğaz.
Sabahları çarşıya hep aynı saatte gelirdi. Esnaf çok severdi Ayten’i. Sabah ona poğaça alırlar