Vazgeç demek kolay.
Ben nasıl unutayım seni.Seni unutsam gözlerini,sesini,güzel gülüşünü unutamam.
İstemedin beni,ilk defa bir kişiyi bu kadar istedim,o da beni istemedi.
Ben bu kadar severken seni,gözünün önünde ağlamamak için zor dururken gittin güldün o kızlarla.
Öyle bir hevesle seni sevdiğimi söylemiştim ki,olmaz dedin, vazgeç bu işten dedin.
Yine de vazgeçemedim senden, unutamadım.
O kadar işlemişsin ki içime her yerde sen varsın.
Eskiden boş duvarı gülümseyerek izleyen ben şimdi, ağlayarak izliyorum.
Size vazgeç,unut demesi basit.
Çok üzgünüm.
Çok kırgınım.
Hep derdim babandan başka kimseye güvenme, bağlanma.
Seni babama çok benzettim ben,ilk defa bu kadar değer verdim bir erkeğe.
Teşekkür ederim belki en büyük pişmanlığım olmadın ama çok iyi bir ders verdin.
Bir daha kimseyi böyle sevmem,reddedilsem bile tekrar yazmam,o beni sevmesede onu severim demem.
Bir gülüşün yeter dedim, güzel gözlerin hep gülmekten kısılsın istedim,seni hep uzaktan izleyebilmek istedim.
Çok şey istemedim senden,elini tutmak, sesinden şiir dinlemek,sadece bana baksın o güzel gözlerin istedim.
Yoruldum,beni sevmeyen bir kişide bu kadar takılı kalmaktan ve istenmememe rağmen vazgeçememekten.
Bir gün anla değerimi,ağla pişman ol demiyorum ama bir gece aklına geleyim içine dert olayım,o kızı üzdüm ağlattım de.
Her şey için geç olur o zaman ama anla beni.
Kimsenin benim seni sevdiğim kadar asla sevmeyeceğini anla.
Kahve gözlerine, kirpiğinin tek tanesine aşık olduğum adam unutma beni..