Umutsuz asla değil biraz buruk, çokça dalgın...
Dünyadan bakan yanım kırık, dışından bakan yanım belki tebessüm ama o da arık .
Ellerim koca ağacı taşır ama gözlerim bir yaprakta takılı kalır. Sorarlarsa iki ara bir dere bir tabela asıyor dersiniz :
"Allah her şeyin yaratıcısıdır. O her şey üzerinde görüp gözetici ve mutlak tasarruf sahibidir."
Zümer/62
"Bazen sığınırsın içindeki limanlara. Orası güzeldir çünkü, orası yalnızca senindir. Yüzünde bir tebessüm, seyre dalarsın hayatı. O liman belki çocukluk masumiyetidir, belki eskimeyen eski bir sevgilinin gülen gözleri. Kim bilir o liman belki de yeniden varoluş rotandır. Belki biraz dinlenmek gerek, yeniden başlamak için."
Yağmurun fazlasının sel olduğunu bilmeyecek ne var, ışığın fazlasının görmeye engel olduğunu, sevginin fazlasına bak tanrılaştırıyor insanı. Sonra insan olduğunu fark ediyor bir gün hata yaptı cünkü tanrısı. Parçalamaya geliyor baltayla, ya düşerse duvardan. Düşmez, alıştı üzerinde yürümeye, aklını seviyor. ihanet etmez aklı ona. Biraz eğilse serapa ne olur, hakikat yanı başında biraz yaklaşsa güneşe ne olur. Bir güğüm gibi taşıyor ayı sırtında. Biraz tebessüm etse kurda ne olur kuzu bekliyor ağlında.
Madem yeri geldi, açıklayayım: Yılmaz'ın yeni kitabı çıkmış. Ailece
görüşmeyiz.Çünkü benim bir ailem yok. Ama zorlarsanız, ailemiz
halktır deriz ikimizde. Onun dayısı benim bir yerlerden
öğretmenimdir, benim halam zaten onun aşk kirvesi. Dağlara baka
baka, kıçını Akdeniz rüzgârına kaptırmış bir toprağın çocuklarıyız.
Annelerimiz bir nasılsa;
Sayfa 44 - SelKitabı okudu
