Biraz da Benmişim Senden Geriye Kalan
Sen şimdi yüz yaşındasın
Ömrünün rüyaları geçiyor hayalinden
Ben geçiyorum yüreğimden akıp gelen
Kitap dolusu şiirlerimle
Kırışan dudaklarında yanık bir tebessüm
Dalıp gidiyorsun karanlıklara
Sayfa 58Kitabı okuyor
"Lütfen,zorla gülümsemeyin!"
Evet, zorla tebessüm ne kadar çirkindir! Zaten benim zorla gülmeye ihtiyacım yok. Şu adesenin arkasından bütün bir ebediyet bana bakıyor demektir, ben de bütün o ebediyete, bana hayran kalacak bütün o müstakbel nesillere büyük bir şair gibi biraz mağrur, biraz yüksektenz sadece tebessüm edebilirim.
Sayfa 19Kitabı okudu
Gök Kurşun. Başım biraz yorgun ve içim titriyor. Gök ışığını benim için kısmış gibi; içimde dinlenmek ihtiyacı, var içimde hafif gıcıklayıcı bir tebessüm var.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Tatlı bir tebessüm :)
Bir defasında işi büyütüp daha fazla para aşırmıştım. Neredeyse bir çikolatalı gofret almaya yetecek kadar. Alıp verince, kız sevinçten boynuma sarılıp yanaklarımdan öpüvermişti ansızın. Niye yalan söyleyeyim, o an ayaklarım yerden kesilivermişti. Yanaklarım elmalı şeker gibi oluvermişti bir anda. Eee ondan sonra durur muyum ben artık... Yeter ki o benim yanaklarımı öpsündü. Elvan'a çikolatalı gofret almak için banka soymayı bile göze alırdım valla. Yani fırfırlı etekli, çocukluk aşkım biraz masraflıydı.
Dilek, Veysel AvcıKitabı okudu
iyi planlanmış bir cinayet gibi geçerken hayatımız
hayatımızdan, ötürü hayatlardan şüphe duymamız
asılı unutulmuş yüzler
asılı unutulmuş yüzler gibi bir de,
kırılırdı zümrüt, o sahte tarihte
süzülürdü içinden hanımeli ve civciv kalıntısı
gibi ihtirasla yalanmış dudaklar
ki kalın pembe dudaklar, aldatılmış erkeklere benzer
ki kalın pembe dudaklar
hatırlanılamayan şarkı sözlerine benzer
ki kalın pembe dudaklar
bilekleri heryerinden burkulmuş çöpadam gibi
kıvrımlarında, kurşunlanmış partizanlar gizler!
bir tebessümdür bu, hoyrat bir tebessüm
caz kokan elbiselerin ceplerinde çocuk dişleri
ve çocuk kokan elbiselerin ceplerinde çocuk dişleri
ve çocuk kalakalan yanlış güzellikler birdenbire
başlıyor hırs sessizliği ve,
büyük bir empas oluyor aşk!
gücüme gidiyor ölmek!
Sayfa 197Kitabı okudu
Kader celladına
Sessiz uzat boynunu;
Acıma ne kendine, ne de gelecek günlerine
Yalnız bir düşünceye yum gözlerini
Son darbe inmeden evvel, en son anda
Bir çiçek, bir kuş, bir tebessüm ol;
Düşüncen kurtarsın seni senden,
Bil! Biraz sonra
Ebediyen senindir
Senden uzak olan her şey…
Belki firavunlar piramitlerini kırbaç altında inleyen kölelerin emekleriyle yükselttiler. Günümüzde olay biraz farklı. Köleler belki ben de firavun olurum düşüncesiyle piramidin inşâsına gönüllü olarak ve tebessüm ederek katılıyorlar.
Biçare genç kendisiyle eğlenildiğini anlayarak ilk defa kızın yüzüne büyük bir dikkatle baktı. Hayaller çağı olan yirmi yaşının en dehşetli darbesi... Meğer aklını başından alan bu tebessüm, kızın o küçük, o güzel ağzının bütün üst dudağının biraz kısa olmasından kaynaklanıyormuş.
Meğer o eşitlikçi tebessüm kendisine değil, bütün aleme aitmiş.
Ne zaman kendimle baş başa kalsam, Raif Efendi'nin saf yüzü, biraz dünyadan uzak, buna rağmen bir insana tesadüf ettikleri zaman tebessüm etmek isteyen bakışları gözlerimin önünde canlanıyor. Halbuki o hiç de fevkalade bir adam değildi. Hatta pek alelade, hiçbir hususiyeti olmayan, her gün etrafımızda yüzlercesini görüp de bakmadan geçtiğimiz insanlardan biriydi. Hayatının bildiğimiz ve bilmediğimiz taraflarında insana merak verecek bir cihet olmadığı muhakkaktı. Böyle kimseleri gördüğümüz zaman çok kere kendi kendimize sorarız: "Acaba bunlar neden yaşıyorlar? Yaşamakta ne buluyorlar? Hangi mantık, hangi hikmet bunların yeryüzünde dolaşıp nefes almalarını emrediyor?" Fakat bunu düşünürken yalnız o adamların dışlarına bakarız; onların da
birer kafaları, bunun içinde, isteseler de istemeseler de işlemeye mahkûm birer dimağları bulunduğunu, bunun neticesi olarak kendilerine göre bir iç âlemleri olacağını hiç aklımıza getirmeyiz. Bu âlemin tezahürlerini dışarı vermediklerine bakıp onların manen yaşamadıklarına hükmedecek yerde, en basit bir beşer tecessüsü ile, bu meçhul âlemi merak etsek, belki hiç ummadığımız şeyler görmemiz, beklemediğimiz zenginliklerle
karşılaşmamız mümkün olur. Fakat insanlar nedense daha ziyade ne bulacaklarını tahmin ettikleri şeyleri araştırmayı tercih ediyorlar. Dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen bir kuyuya
inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır. Benim de Raif Efendi'yi daha yakından tanımam sadece bir tesadüf eseridir.
Sayfa 11Kitabı okudu
Belki firavunlar piramitlerini kırbaç altında inleyen kölelerin emekleriyle yükselttiler. Günümüzde olay biraz farklı. Köleler belki ben de firavun olurum düşüncesiyle piramidin inşasına gönüllü olarak ve tebessüm ederek katılıyorlar.
Sayfa 13Kitabı okudu