Az önce Dorian Gray'in Portresi'ni yaklaşık iki ayda bitirdiğimi fark ettim. Bana en fazla bir hafta geçmiş gibi geliyor. Reading Slump ne de güzel sızmış hayatıma kendini belli etmeden. 🤦🏻♀️
“Bu yaşamdan duyulan hazlar hayatın kendisinden değil, daha yüksek bir yaşama yükselme endişemizdendir. Bu yaşamın ızdırapları da hayatın kendisinden değil, bu endişeden dolayı kendi kendimize ettiğimiz eziyettir.”
Kuşların yaprak toplayarak kendine bir yuva yapması gibi biz de bir kitaptan bir sayfa, bir filmden bir sahne, bir efsaneden bir bölüm, bir öğütten bir ders toplayarak kendimize bir kişilik ediniriz. Edindiğimiz kişilik, yuvanın kuşa uyması gibi bize uygundur, içinde kendimizi güvende hissettiğimiz, özlemlerimizi sığdırdığımız, bizi seven bir kişiliktir bu.
Halil İnalcık’ın "Ömrüm istediğim tüm kitapları okumaya yetmeyecek." şeklinde kurduğu cümlesi aklıma düştükçe bir insanla aynı hisleri paylaştığım için hem seviniyor, cümlenin doğruluğu yüzüme tokat gibi çarptıkça da üzülüyorum. 🍂