Bir çocuğun evinin pencerelerinden neleri görebileceğini kimse bilmez. Bir yetişkinle bir çocuğun seyrettiği yağmur aynı yağmur değildir. Çünkü çocuk yağmuru seyrederken şemsiyeyi düşünmez.
"...aldatıcı nesnelerin uğrattığı düş kırıklığının
ardından, yükseklere çıkmalıydın "
Sayfa 65 - Dante
Gözyaşının kovulduğu bir hayat, insanın kovulduğu bir hayattı hâlbuki. İnsan cennetten kovulduğu gibi dünyadan da kovulmuştu...
...Fakat ellerini bırakma sakın. Boşluğa terk edilen ellerde değil, nereye tutunacağını bilen ellerde özgürlük.
Büyüdükçe yaralarını gizlemeyi öğrendi çocuklar. Herkese göstermeye çalıştıkları, herkesten gizledikleri oldu. Kendilerinden bile.