Boğaz yurdun bir ucuydu,
Öyle bir kükrerdik,
Yeryüzü duydu.
Bataryamız boğazın soluğuydu,
Od alırdı yüreğine Erzurum'dan, Kars'dan,
Ateş püskürürdü hep.
Boğaz ölümden bir suydu,
Bu suda abest alırdık doruklarda,
Bu sudan ecel şerbetini yapardık dev gemilerine düşmanın.
Azgın tepelerde namlular bir uykuydu
Hasan-Mevsuf derlerdi bize
Boşuna gitmezdi sayılı mermilerimiz bizim.
Türkümüz gökyüzüne uydu,
Öyle maviydi, öyle maviydi attığımız Ya Allah,
Bir deniz, batan gemilerden bir deniz.
Ah işte olacaklar olduydu,
Bir kör mermisi düştü üstümüze yurda elatanların,
Altı can yok olduk yemyeşil,
Yemyeşil toprak buydu.
Sayfa 17
Yaşamak,
Bizim en eski çağlardan kalmak yanık türkümüz
Öylesine kısık ki sesimiz
Ne duyurmasını ne söylemesini biliriz.
Yaşamak
Bizim en eski çağlardan kalma yanık türkümüz...
Öylesine kısık ki sesimiz
Ne duyurmasını ne söylemesini biliriz...
Sayfa 32
“acı yaşamak
bizim en eski çağlardan kalma yanık
türkümüz
öylesine kısık ki sesimiz
ne duyurmasını ne söylemesini biliriz”
Sayfa 32Kitabı okudu
Acı
yaşamak
bizim en eski çağlardan kalma yanık
türkümüz
öylesine kısık ki sesimiz
ne duyurmasını ne söylemesini biliriz
acı yaşamak
bizim en eski çağlardan kalma yanık
türkümüz
öylesine kısık ki sesimiz
ne duyurmasını ne söylemesini biliriz
Mayıs Yayınları, Mayıs 1997
Acı
yaşamak
bizim en eski çağlardan kalma yanık türkümüz
öylesine kısık ki sesimiz
ne duyurmasını ne söylemesini biliriz
Güneşin zaptı yakın değil
Güneşi zaptettik artık
Şafak bizim artık
Türkümüz uzun uzun çalıyor
Dağlar halaya durmuş
Çocuklarımız deli rüzgar gibi
Bak
Köylerden horoz sesi bile geliyor
Ve bayrağımız bulutlara rengini vermiş
Gökkuşağı değil
Kürdistan’ı çevreleyen
Adı yeni yaşam bunun
Özgürlük senin olsun be yoldaşım!
