Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
bruises and remnants
bruises and remnants
@blondedt
kitabın ilk bölümünü okuduktan sonra kendimi özür dilerken buldum gazâdan çünkü en kötüsü o bölümmüş gibi geldi, dahasını okudukça dahası olabilir mi? dahasını kaldırılabilir mi dedikçe dahası geldi. gazâ bir yer edinemedikçe, kendi için koskoca dünyada yer yaratmak istedikçe bulamadı o yeri. kendi içinde kayboldu. istenildiğini hiç görmedi, istemeyi de hiç bilemedi.
ahad'ın pişmanlığında gerçek anlamda ölümle baş başa günlerce kalması, annesinin eteğinin pilesindeki çiçekleri görmesi sonrasında bedenine sığamadıkça, bunca yoklukla, bunca ihtimalle baş edemedikçe yazdı hikayesini. ona bir çocuk olduğu için, tamamen normal bir küçük çocuk olduğundan verilmiş boynunun borcu bildiği kağıttan kurbağasının borcunu yüzüne yediği küçük elli tokatla ödedi, bir elma olarak.
küçük bir çocuk gibi de bitti hikayesi, hasret kaldığı sesin eşliğinde. aklına ilk geldiğinden sözlerine tereddütsüz koyduğu, 'ben çiçek diyeceğim sen cuma diyeceksin!'
hayatı boyunca iyi tarafında bildiği cuma'nın eşliğinde.
canım umay umay. kısa kısa yazdığın sayfalara gözlerinin görebildiği, kulaklarının duyabildiği, hissedip dillendirebildiğin her bir ayrıntıyı döşeyip olan bitene harmanlamayı böyle kişisel, böyle bireyci yazman beni ziyadesiyle afallattı ama yine de, her sayfanın başına kendi adımı sığdırıp ısırdım tüm anlamları. tekrar tekrar okudum kırmızıyı. başkasının ehemmiyetsiz bileceği tüm anlar senin kaleminin ucunda. başkasının amansız, hoşgörüsüz göreceği tüm anlar senin kaleminde zalimce ve bariz. ellere olan açlığın ve açıklığın beni bana hatırlatıyor.
ben de ellerimi nereye koyacağımı bilmiyorum.
aşkı böylesine şuursuz dile getirişin, çaresizliğin getirisi yineleyen yanıtsız soruların, yazarak kurtuluşu bilişin ve hatırlamaktan başka mucizen olmayışı... yediğin tüm krakerler lezzetlidir umuyorum ki.
dil bilgisinin eksiksiz olduğu, anlamların alışılagelmiş tasvirleriyle göründüğü kitaplardan ayrı tutmanız gereken kitaplardan biridir bu kitap. bir yüzeysellik arıyorsanız aradığınız kitap bu değildir.
kitap bilindiği üzere mitolojik bir kitap. akhilleus'un çocukluğundan ölümüne, can yoldaşı olan patroklos'un gözünden anlatılmış. bu süreçte geçen çoğu his ve gözlem, patroklos'un kendisine ait. akhilleus'a karşı içinde sönmek bilmeyen sevgisiyle tereddüt etmeksizin, geri dönüş beklemeksizin, akhilleus'un belirsizliklerinde her daim yol bulduran patroklos. akhilleus'a her daim şefkat ve fedakarlıkla dokunan ve bakan, akhilleus'un adının ve şerefinin a'sı b'si uğruna gözünü bir an olsun kırpmayan, akhilleus'a olan kökleşmiş sevgisinin üstüne ilahlaşmış saygısıyla tek bir sözüne, tek bir bakışına yetinen fakat yanlışında sevgisinden ve saygısından ödün vermeksizin akhilleus'a karşı gelebilecek tek kişi olan patroklos. bizzat akhilleus'un kılıcı ve bizzat akhilleus'un aklının dengesi olan patroklos'un gözünden.
yazarın diğer kitabı kirke'yle iki gözüm oldu bu sene bu iki kitap. ikisi de birbirinden özel ve güzeldi.
Okur Takip Önerileri
Dazai'nin hayatı Yozo isimli bir karakter üzerinden günceler eşliğinde anlatılmış.
ruhunu bir türlü bedenine oturtamamış bir adam ve bu bedenin dünya üzerinde yaşlananadeğin yalpalanmasını okudum bu kitapta. Yozo her şeyi sorgularken, sorguları 'olması gereken' şekilde son bulmuş olduğunu hissettim. hiçbir zaman tatmin olmamış, sadece olması gerektiği gibi yaşayan bir kimseydi. dile alamadığı onca korkusundan kaçmayı denediği yerlerin ona en çok zarar veren yerler olduğunu bile bile yürütmesi en çok kendisinden kaçmak istediğini hissettirdi bana. zira dile ağza bile zorlukla getirdiği korkularının, sürekli kafasında dönüp duran başı sonu illaki bilinen sorularının en değişik yolla sorgulama kaynağı kendisiydi. şaklabanlıkla başlayan kendisine yabancılığı, otuz yedi yaşında saçındaki akların görünmesiyle kendisi ve yabancılığı arasındaki sözsüz anlaşmalı bağı kopardı. çokbilmişlik havası, umuttan noksanlığı yüzündendi. bir oturuşta bitirilebilecek bir kitap, okuması güzel, üstüne fazla düşünülmedikçe.
bu kitap yavaş bir şiir.
konusundan önce yazarın yazın tarzını övmek istiyorum. mektuplardan ibaret de olsa her kelimesini sindirmek, dosdoğru bir çıkar yapabilmek adına tekrar tekrar aynı yeri okumak oldukça söz konusu bu kitapta. kötü anlamda değil, karışık anlamda hiç değil. gerçekten güzel anlamda. çoğu kitap bunu hissettirmez insana. hayatımda böyle bir yazım tarzıyla karşılaşmamıştım, çok etkiledi beni. küçük köpek unutamayacağım bir karakter. yaşadığı ve geçirdiği olayların kendi içerisinde yansıttığı duygular içinde kaybolan, kayboldukça kaçamayan, kaçamadıkça girdiği boşlukta havada süzülen kelimelerini toparlamaya çalışan bir kişilik. bunları yaşadığını, yaşadıklarıyla hissettiklerini annesine kanıtlama derdine girmiş, yaşadığı tersliklerden doğan doğruları bir yere oturtma çabası içinde. özür dilemenin ilk merhaba olduğunu, elvadanın da son merhaba olduğunu hissettirdi bu kitap bana, basitlikteki o derinliği gösterdi.
kitapta ırkçılık, sevgi, sevgiden doğan nefret, kötümser aile ilişkileri, eşcinsellik, içselleştirilmiş homofobi, bağımlılık, zorbalık ve boş vermişlik Vietnamlı ana karakter(küçük köpek)'in savaş sonrası Amerika'ya geldiğinde yarattığı anıları eşliğinde konu edinilmiş, bu anılar hiç okumayacak olan annesine yazılmış mektuplarla bütünlenmiş. bir oturuşta bitirilebilecek bir kitap. okuması çok güzeldi.
isminden de anlaşılacağı üzere ölümün geldiğini bilmek aslında kitabın sonu ama kesinlikle bu kitabın ismi sonu değil çünkü ölümün geleceği bariz, nasıl geleceği muamma bir kitaptı. kitap, iki erkeğin bir telefon üzerine o gün içerisinde ölecekleri hakkında bilgilendirilen birbirinden çok farklı kişilikleri olan iki gencin 'kader' aracılığıyla bir araya gelip bir günlük dolu dolu yaşadıkları serüvenini anlatıyor. tek bir günde 'öleceğiz zaten' sebebiyle birbirlerinin sınırlarını zorlayan, bahsini ettiğim farklı kişiliklerinden çıkan ve birbiriyle kaynaşan ama 'öleceğiz zaten' diyerek herhangi bir olumsuzluk gütmeyen öleceği güne değin hayatın kıyısında yaşamış, hayatın güzelliğinden noksan yaşamış iki gencin kitabı. akıcı bir kitap. gereksiz birçok bakış açısıyla yazılmış yerleri var açık konuşmak gerekirse. kitap okuma alışkanlığı edinebilmek için güzel bir kitap.
