"Yaşamda esas önemli olan," diye konuşmasına devam etti adam, "insanların bir yerlere gelmeleri, yükselmeleri, bir şeylere sahip olmalarıdır. Kim ötekilerden daha öndeyse ,daha çok şeye sahipse ve daha iyi yerdeyse başka şeyler kendiliğinden gelir."
Yaşamlarının gittikçe daha yavaş, daha tekdüze, daha zavallı ve daha soğuk geçtiğini kavramak istemiyorlardı. Bu gerçeği sadece çocuklar taa yüreklerinde hissettiler. Çünkü artık kimsenin onlara ayıracak zamanı yoktu.
Dünyayı kendi görüşleri doğrultusunda değiştirmek isteyen ve 'Kızıl' diye anılan acımasız zalim Despot Kommunus'u bilmeyen yoktur. Ama o ne yaparsa yapsın, insanlar oldukları gibi kaldılar, değişmediler.