Garipti insanlar, sürekli üstlerine vazife olmayan şeyler yapıyorlardı.
Sürekli birbirlerinin işine karışıyorlardı.
Sürekli birbirlerinin arkasından konuşuyorlardı.
Her konuda fikir yürütüyorlar, en iyiyi kendilerinin bildiğini sanıyorlar, her zaman kendi söyledikeri yapılsın istiyorlardı.
Ama bunlar kötülük sayılmazdı, gerçi iyilik de sayılmazdı.