“Ne olduğumuzu,ne hissettiğimizi kim bilebilir?Birbirimize en yakın olduğumuz anlarda bile,kim bu bilgidir diyebilir?Dile getirildiğinde her şey bozulmuyor mu,diye soruyor olabilirdi Mrs.Ramsay.”
Sayfa 178Kitabı yarım bıraktı
Canım acıdı :/
“Mr.Ramsay,karanlık bir sabah bir koridorda sendeleyerek yürürken kollarını uzattı,ama Mrs.Ramsay bir gece önce aniden ölmüş olduğu için,kolları baş kaldı…”
Sayfa 132Kitabı yarım bıraktı
“Böyle parlak laflar etmek onun için bir oyun diye düşündü,çünkü kendisi onun söylediklerinin yarısını bile söylemiş olsa,şimdiye çoktan kafasına bir kurşun sıkmış olurdu.”
Sayfa 72Kitabı yarım bıraktı
Okur Takip Önerileri
“İnsanların işleyemeyeceği kadar aşağılık hiçbir ihanet yoktu,bunu biliyordu.Hiçbir mutluluk uzun sürmüyordu,bunu biliyordu.
Sayfa 66Kitabı yarım bıraktı
“…ama çoğunlukla,gariptir ki,hayat dediği bu şeyin korkunç,düşmanca ve eğer kendisine fırsat verilirse insanın kafasına vurmaya hazır bir şey olduğunu hissettiğini itiraf etmeliydi.”
Sayfa 62Kitabı yarım bıraktı
“İnsan başını kaldırır kaldırmaz,Lily’nin aşık olmak dediği şeyin onları sarmalamış olduğunu görüyordu.Dünyanın sevginin gözüyle görülmesi demek olan o yapay ama içe işleyen ve heyecan veren evrenin bir parçası oluyorlardı.Gökyüzü onlarla birleşiyor kuşlar onların içinden şakıyordu.”
Sayfa 48Kitabı yarım bıraktı
“Ona şefkat lazımdı.Kendisinin de yaşamın merkezinde yaşadığına ikna edilmesi lazımdı;ona ihtiyaç duyulduğuna;yalnızca burada değil,tüm dünyada.”
Sayfa 39Kitabı yarım bıraktı
“…sanki canını yakan bu dolu yağmurunun,bu kirli suyun üzerine sıçramasına aldırmıyormuş gibi,sersemleşmiş ve körleşmiş bir halde hiç cevap vermeden başını eğdi.Söylenecek hiçbir şey yoktu…”
Sayfa 33Kitabı yarım bıraktı
Canım acıdı :/
“Lanet olsun sana dedi.Ama Mrs.Ramsay ne demişti ki?Sadece yarın havanın güzel olabileceğini söylemişti.Olabilirdi de.”
Sayfa 32Kitabı yarım bıraktı
“Çünkü büyük bir tutkuya,yalan olan bir aşka,kırılan heveslere dair hikayeler duyduğunda kolayca kendisinin de bu duyguyu bildiğini,hissettiğini,yaşadığını söyleyebilecekken,o hiç konuşmazdı.Hep sessiz kalırdı.”
Sayfa 29Kitabı yarım bıraktı
“…ve yine unutma ki yarın yalnızca
güzel çocukların ve sabredenlerin ve sevenlerin
mutluluğa yeniden kabul günüdür!…”
Sayfa 113Kitabı okudu
“Denizi görmeden sevmeyi,türküyü işitmeden söylemeyi
Hayatı yaşamadan ölmeyi sevmiştim ben hep…”
Sayfa 100Kitabı okudu
“…ve sözcükler yetmeyecektir senin kendine yetmene
kendini gramersiz,mermersiz şehirlerde büyütmene
o şehirler seni özlemle kucaklamak için açılmış
betondan yapılı birer kucak gibidir
oysa tanrım o şehirler önce ölümün
sonra histerinin sahibidir…”
Sayfa 87Kitabı okudu