Kitabı elinize aldığınızda ilk aklınıza gelen neden bu isimde olduğu. Evlerimizde neşe kaynağımız çocuklardır. Bahçelerimizde ise kuşlar. Bir savaş düşünün; çocuklar ölmüş, kadınları esir alınmış bir ülke.. En etkilendiğim kısım burasıydı. Huzurun olmadığı yerde savaş vardır bence. Çocuk sesleri sokakları kaplamayı bıraktığında kuşlar ağaları terkettiğinde aslında svaş kapıdadır. Eserde olaylar arasındaki duygu geçişleri gayet güzel. Ama savaş yıllarını anlatan bir kitabın sonu bence bu şekilde olmamalıydı. Savaşın bitimindeki süreçtende bahsedilmeliydi. Onun dışında güzel bir eser.
