Susuyorum gülesim yok ve mecalsizim. Kimse şu halime nazdır demesin. Çok bulutlu, soğuk ve güneşsizim. Kimse bu aralar benden yaz beklemesin.
Organ bağışı hakkında
Bu aralar yaptığım en güzel şey bu oldu benim için. Eğer aranızda düşünen varsa vakit geçmeden özel ya da devlet hastanelerine veya en yakın toplum sağlığı merkezlerine başvurup organ bağış formu doldurabilirsiniz. Formu doldururken yanınızda size tanıklık edecek iki kişi bulunması gerekiyor ve onlar da bu formu imzalıyorlar. Ayrıca ölümünüz gerçekleştiğinde ulaşılması gereken kişi kimse onun da kimlik bilgileri isteniyor sizden ve bağışlamak istediğiniz organları seçebiliyorsunuz, Türkiye’de henüz seçenekteki bütün organların bağışı yapılamıyor ama ben yine de hepsini işaretledim tabi bu opsiyonel. Bütün bu bilgileri verdiğiniz zaman bir kaç gün içerisinde organ bağış kartınız elinize ulaşıyor. Ben artık nolur nolmaz diye sürekli cüzdanımda taşıyorum, ölümüm esnasında ulaşılabilir olması için. Ayrıca e devletinizde de organ bağışı yapmış olduğunuz, hatta hangi organları dahi bağışladığınız görünüyor. Ölümünüzde ulaşılacak kişiyi iyi seçmenizi öneririm o kişi izin vermezse bağış gerçekleşemiyor maalesef :) Umarım düşünmeyenler için de bilgilendirici olmuştur. Ölürken dahi birilerinin hayatına ışık olmak, birilerinin hayatına dokunmak müthiş bir şey bence. Her gün onlarca insan donör sırası beklerken hayatını kaybediyor. Üzerimize düşeni yapmalıyız diye düşünüyorum. Bir kişinin bir çok kişiye can olması dileğimle :)
1k ne değildir?
Öncelikle bu iletiyi okumaya başladıysanız sizi tebrik ederim, birisinin içinden gelen hisleri okumak üzeresiniz ama iletiyi okuyup bitirdiğiniz zaman bu sizi hiç ama hiç bilgi katmayacaktır. Sadece kişisel hislerimdir :D
Küçüklüğümden beri kitap okurum ama her gün kitap okumazdım. Mesela derdim "canım kitap okumak istiyor." diye