Aslında dünyada ne kadar vakit harcadığımızı , ömrün neresinde olduğumuzu, ölüme ne kadar sürenin kaldığını, ne kadar fırsatı kaçırdığımızı, bu şeylerle meşgul olduğumuz için hayatta daha ele geçiremediğimiz nice zevklerin , değerlerin ve yetkinliklerin olduğunu bilmiyoruz.
İşte bizi bu bataklığın içinden çekip çıkarmalı , güneşin içinde muhafaza etmeli, kurutmalı ,sarsmalı kendi duvarımıza sıkıca çakmalı ve "Sensin ,sen !"demelidir. 
Ali Şeriati 
Bilinç ve Eşekleştirme
Hz Musa ile Hızır Aleyhisselam
Firavun Kızıldeniz’de boğulduktan sonra Hazret-i Musa a.s, kavmine çok fasîh, belîğ ve heyecanlı vaazlar vermekteydi. Kavmi, Hazret-i Musa’nın ilim ve mârifetteki derinliğine hayran kaldı; mest oldu.
Musa’nın bu ilmine hayran olan içlerinden biri: “Ey Allâh’ın peygamberi! Şu yeryüzünde Sen’den daha âlim bir kimse var mı?” dedi. Hz. Musa: “Böyle
- Benim ellerinize ihtiyacım var. Konuşmanıza ya da aklınıza ihtiyacım yok. Şanslıyım ki şu eller sabırla, tahammülle ve azimle, öğrendiğiniz gibi gerçek bir mümine ait. Bu işi halledebilecek en iyi kişi sensin.
+Ne yapmam gerektiğini anlatmıyorsun.
- Biliyorum kararım senin inançlarına aykırı. Hayatı Allah'ın verdiğine ve uygun gördüğünde onu alacağına inanıyorsun.
Fakat insanın devam edemeyeceği bir an gelir.. tükenmiştir ve harekete geçmek için Allah'ı bekleyemez. O yüzden kendisi, harekete geçmeye karar verir. O an, "intihar"ın adlandırıldığı zamandır. O zaman "intihar" sözcüğünün, sadece sözlüklere konulsun diye bulunmadığını anlarsın. O eylemsel bir uygulama olmak zorundadır, işte o an uygulama vaktidir. İnsan uygulaması üzerinde bir karara varmalıdır.
+ Gerçekten anlamıyorum! Bana ne yapmam gerektiğini söyle. Yapabileceğim bir şeyse, senin için yapacağım.
- Kendimi bu hayattan kurtarmaya karar verdim. Ne için mi? Bu anlamana yardım etmeyecektir ve bunun hakkında seninle konuşamam, anlayamazsınız.
Anlamayacağınız için değil çünkü benim hissettiklerimi hissedemezsiniz. Duygularımı anlayıp paylaşabilirsiniz bana merhamet gösterebilirsiniz ama acımı hissedebilir misiniz? Hayır.
Acı çekersiniz ve ben de çekerim. Sizi anlarım. Acımı anlayabilirsiniz ama onu hissedemezsiniz.
. YAZAN KALEM'Mİ
Deli'de bu'neyin akışıdır gümüşçivi
Dayanmaz düşmez elindeki kalemi
İlk'okul yolu nerde sokak arası silgi
Bende anlamadım bu dökülen kimi
Yoksa geleni yazan öksüz yetimmi
Bak bunlar ellerin senin bunlar ayakların
Bunlar o kadar güzel ki artık o kadar olur
Bunlar da saçların işte akşamdan çözülü
Bak bu sensin çocuğum enine boyuna
Bu da yatak olduğuna göre altımızdaki
Sabahlara kadar koynumda yatmışsın
Bak bende yalan yok vallahi billahi
Sen o kadar güzelsin ki artık o kadar olur
İşe bak sen gözlerin de burda
Gözlerinin ucu da burda yaşamaya alışık
İyi ki burada yoksa ben ne yapardım
Bak çocuğum kolların işte çıplak işte
Bak gizlisi saklısı kalmadı günümüzün
Gözlerin sabahın sekizinde bana açık
Ne günah işlediysek yarı yarıya
Sen asıl bunlara bak bunlar dudakların
Bunların konuşması olur öpülmesi olur
Seni usulca öpmüştüm ilk öptüğümde
Vapurdaydık vapur kıyıdan gidiyordu
Üç kulaç öteden İstanbul gidiyordu
Uzanmış seni usulca öpmüştüm
Hemen yanımızdan balıklar gidiyordu
Sana büyük bir sır söyleyeceğim. Zaman sensin
Zaman kadındır. İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Soluğun buğulandırıp sildiği ayna gibi
Zaman sensin uyuyan sen şafakta ben uykusuz seni beklerken
Sensin gırtlağıma dalan bir bıçak gibi
Ah bu söyleyemediğim