Ben bir akşamın mostrasını bilirim
Sesler ve pahalı çiçekler arasında
Onun aşkı bir güneşe yakışır
Bir eski zamana yakışır
Kesin buğdaylar, arpalar arasında
Vazgeç gönlümü karartmaktan
Sayfa 297 - PDFKitabı okudu
De ki korkular biriktirmiş nehirler
Gürül gürül akan Seyhan bu
Sevgiler yamalı bir gömlek gibi yaralı
Bağrı yanık Ceyhan bu
Sarı sarı dizili buğdaylar, arpalar ...
Sıra sıra dizili Aladağlar , Bozdağlar ...
Eteklerinden dökülen inci dişli güzeller
Bak , bu şehir senin işte !
Ne yokluğuna alışık
Ne varlığınla mesut
Köşede yıkılmış bir duvar ;
ne yüzünden bir eser
ne de senden bir iz ...
Baykuş da Gözüken Şefkat...
Baykuşların uğursuz sayılmaları, baykuş ötüşünün insanları korkutması hiç anlaşılacak bir “şey değildir.
Sanırım bu kötü şöhretleri onların biz insanlarla fazla samimi olmamalarından kaynaklanıyor.
Aslında baykuşlar, birer gece bekçisi gibi, karanlık bastığında göreve başlar ve sabaha kadar,
Fare gibi, ne bulsa kemiren yaratıkların, gereğinden fazla çoğalmalarının önüne geçerler.
Tarladaki buğdaylar, ambarlardaki mısırlar, geceleri baykuşların gözetimindedir.
"Ve insan kendi içinde, kendi nefsi ile yaptığı muharebede mağlup olursa...
İşte harplerin en amansızına mağlup olmuş bir zavallı olurdu.."
