Le Horla -Bir Garip Hikaye-
Ruh hekimlerinin en ünlüsü ve en seçkini Doktor Marrande,
üç meslektaşına ve doğal bilimlerle uğraşan dört bilgine,
hastalarından birini görmek üzere, yönettiği akıl hastanesinde
bir saat geçirmelerini rica etmişti.
Bir araya gelince dostlarına şöyle dedi:
“Size şimdiye kadar karşılaştığım en tuhaf ve en kaygı verici vakayı
Ayrıntı Yayınları - Çevirmen: Serdar Rifat Kırkoğlu
Ufak bir deneme ve anılar
Çocuk olmayı istedim bugün.Sorumsuz ve sorunsuz yaşadığım çocukluk yıllarımı geri getirmek istedim.
Dişlerimin çürümesini umursamadan doyasıya şeker yediğim,annemin izin vermemesine rağmen gizlice sokağa çıkıp,oynadığım o günleri yad ettim.Gelecek kaygısı olmadan hayatı bir oyunmuş gibi yaşadığım hatıralarıma daldım;gittim.
Geçmişe yolculuğum kısa sürdü.Bütün sis ortadan kalktı ve ben gerçekle yüzleştim..Artık bir çocuk değildim.Bir rüyanın içindeydim bir anlığına sanki.’Neredeyim? diye sordum kendime.Birden çocuk sesleri çalındı kulağıma.Etrafıma bakındım.Bir çocuk parkında banka oturmuş;oynayan çocukları izlerken buldum kendimi.Kaydıraktan kayan,sallanan,kum havuzunda hayal güçlerini zorlayan,hayata meydan okurcasına kahkahalar atan çocuklar sarmalamıştı etrafımı.İşte o zaman anladım ‘Neden?’ çocuk olmayı istediğimi.
O kadar mutlu ve huzurluydular ki özendim onlara.Parkın köşesinde pamuk helvacının önünde küçük ama büyükleri andıran bir havayla helvalarını alan sevgi yumakları vardı.Özgürce ve hesapsızca yiyorlardı helvalarını.’Salıncağa önce kim binecek?’ diye kavga ediyorlardı.Ama bir saniye sonra birbirlerine sarılarak paylaşıyorlardı sevgilerini.Küsmeleri bile öyle saftı ki.
Yüzüme bir tebessümü getirip oturtan bu çocukların yerinde olmayı kim istememden doğal ne olabilir ki? Kim istemez çocuk olmayı?Korunduğunu,karşılıksız sevildiğini bilmeyi,hissetmeyi kim istemez ki?
İçinizdeki çocuğa sorun hangi anı yaşamak istediğinizi.Ben cevabımı verdim ve şimdi de bir pamuk helva almaya gidiyorum; beş yaşındaki bir çocuk gibi hissetmek için....
Anlatmak yazmak istediğim okadar çok şey varki. Saatlerdir yazıp yazıp siliyorum, ya yazmaktan korkuyorum artık yada anlatacaklarım kelimelere sığmıyor. Bildiğim anladığım tek şey var artık. Korkuyorum yaşamaktan değil veya ölmekten değil korkum, korkum bambaşka şey içimde kopan fırtına nedir onu da bilmiyorum şuan bu satırlarda bilinçsizce
Cenaze
Sert bir esinti var bugün, genelde hava işlerine pek kafa yormam ama Fahri amcanın defnedileceği gün havanın birden bire bu kadar sertleşmesi tuhaf. Rüzgar; sapı, samanı, tozu karıştırıp savuşturdukça cenaze alayındaki nemli gözlerin sım sıkı kapanmasına sebep oluyor. Her kapanan gözün ardındaki insan belleği yalnız başına bir hayatı sonlandırmış
Merhaba canım insanlar, :")
Bugün Hatay olarak 3.okur buluşmamızı gerçekleştirdik. Sıcağa rağmen sıcakla...
Fatih https://1000kitap.com/pluton_zombisi ve bendeniz, 
Arzunalbant kanlı canlı Hatay'ımızın sessiz ve benim pek beğendiğim kafelerinden biri olan Kültür Miras Kafe'nin eski
Merhaba uzaktan uzağa deli olduğum ADAM Takvim bugün yine seni gösteriyor, akreple yelkovanda öyle. Sanki her gün bir günmüş gibi. Doğduğum andan şimdiye kadar bir gün yaşıyormuşum gibi. Gözlerimi kapatıyorum bazen, olmasaydın ne yapardım diye düşünüyorum. Uykumda kötü bir kâbusa yakalanmışım gibi titremeye başlıyorum. Sen olmadığında, takvim her