Seni sevmeme izin verdiğin için teşekkür ederim...
Merhaba sevgilim :). Bugün çok özel bir gün ve dahası yarın çok çok daha özel bir gün. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Seninle bize ait günlerin konuşmasını çok çok erken yapmıştık aslında. Sen takvimine not almıştın, bense birkaç kez unutup 17 Mart tarihinde sonsuza kadar aklıma kazımıştım. Senden saklı bir şeyim olmadığı için bunları anlatmamda
Cesaret
Bugün yaşadığım bir meseleyi anlatmak istiyorum. Derin derin düşünürken Allah'ın işidir işte denk getiriyor. Baba oğul birine denk geldim ve çocuğa sordum "babanı seviyor musun?" diye. Evet anlamında başını salladı. Sonra çocuğa babamın dün durduk yere bana karşı yaptığı hürmeti anlattım. Babası bana "bunda neye şaşırdın ki?
Kusura bakmayın bugün yaşadığım bir mseleyi anlatacağım. Bugün çalıştığım yerde orucumu açtım ve sonra gittim namazımı kılmaya. Namazım bitti güvenlik bir arkadaş geldi ve kendi dolabından bir şey alırken af'ola osurdu. Sonra muhabbet şöyle geçti:
- Affedersin kusura bakma osurdum. (Burada sırıttı bir de)
+ Kaç yaşındasın?
- 23
+ Bende 30 yaşındayım. Kusura bakmadım ama kısa sürede sana ahlâk dersi veremem. Sana tavsiyem "spastik özürlü" kelimesini araştır. Sana uzun uzun küfrederdim ama bu iki kelime sana ağır gelir. Araştır bu iki kelimeyi sana tavsiyem.
İTİBAR VE NAMUS
Geceye bugün yaşadığım iki meseleyi bırakayım. İkincisine kulak misafiri oldum ve meselenin aslını bilmiyorum ki beni de ilgilendirmez. İlk meseleyi anlatayım. Bugün çalıştığım yerde arabalar gelenin gidenin yolunu engellemesin diye dubalar konulmuş ve ortada park yapılmaz işareti var. Sabah dubaların ayırdığı kısım arasına geniş cüsseli bir
Zilif-Filiz
biraz önce dışarı çıktım, yürüdüm, denize
baktım. pek o kadar hüzün vermedi bana, artık
çıkıp gideceğim bu dünya.
(çok garibime gidiyor, sana büyük bir insana
söylenecek sözlerle yazmak; ama kendimi zorluyorum, seni o yaşında görmeğe, sana öyle yazmağa...)
bu dünya pek fazla şey vermedi bana — hoş,
ben de ona pek birşey vermedim ya...
ama
Geceye hücum eden düşünceler
Uzun zamandır kendimi eskisi gibi hissetmiyorum. Hissetmek de istemiyorum. Belki ne hissettiğimi de unuttum bilmiyorum. Koşturmaca içerisinde geçen günler var. Durup nefes alamıyorum sanki. Dakikaları, saniyeleri tutmak, durdurmak istiyorum. Eskiden uyumayı çok severdim. Şimdi ömrümün hızlıca akışı beni bundan alıkoyuyor. İyi ki. Alıkoyduruna
niye yazdım bunları? dün gece aklıma geldiği için.
''Halen Sofya'daydım. Bir vazifeye tayinim için Harbiye Nazırı'na (Savunma Bakanı) yazdım. Burada iki buçuk bilgi edineceğim diye askeri ataşelikte kalmak istemediğimi ve millet ve memleketimin büyük bir mücadeleye hazırlandığı bir sırada benim de herhangi bir kıtanın başında bulunmak istediğimi bildirdim. Ve eğer herhangi bir