Çok arkadaşım yoktur. Olmasının bence gereği de yoktur. Hani derler ya 10 tane 1lira da 10 lira eder, 2 tane 5 lira da.. Bana göre kitaplar daha iyi arkadaşlık eder insana zaten..
Bu kitabı elime aldığımda da hissettiğim tamamen buydu; sanki çok yakın bir arkadaşla sohbet ederken , içini ona döküp rahatlamak gibi bir his.
Kitabın boyutu, renk ve kapak resmi seçimi ; arka kapakta yazarın gözlerinin içinin güldüğü o güzel fotoğrafı, yine yazarın kelimelerle ustalıkla oynayışı, anlattıklarının çoğunda hemfikir oluşum, bilemiyorum içimi ısıtan ne oldu ama galiba hepsi veya daha fazlasıydı.
Kitabın bıraktığı lezzet ,sevmediğiniz pazartesilere bile başka bir gözle baktırıyor sanki . İçinizde açığa vurmadığınız duygular birden canlanıyor ve vucüt buluyor. Sözün özü ben çok sevdim. Daha önce yazarla neden tanışmadım diye eyvahlar ettim Eminim siz de sevip , diğer kitaplarını da çabucak okumak isteyeceksiniz benim gibi..
Yüreğine, kalemine sağlık @egemuga ; emeklerinize sağlık @dogannovus ve bir kez daha teşekkürler
Oktay Volkan Alkaya
Ve bugünün anısına : "Çocuklar idare etmesin. Çocuklar istesin.
Çocukların sesi çıksın, çocuklar konuşsun, anlatsın.
Ve birileri lütfen , mutlaka çocukları içtenlikle , samimiyetle dinlesin."
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar.
Farzet ki bir rüzgardım
Esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur
Sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu.
Kaybolup gittim
Belki de bir rüyaydım senin için
Uyandın ve ben bittim!
Beni güzel hatırla.
Orhan Veli Kanık
Hasretle dolu bir sevgi benimkisi kapıları kilitli anahtarları gömülü yürekte.
Habersiz geçen aylara ve yıllara...
En özel en güzel gün olarak adlandırıyorum bu günü, sevdiğimin doğum günü
İyi ki doğdun sevdiğim
Hep sen 🤍
Herkes ne diyecek? Bu ana kadar herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?
– 5.10.23 bugünün anısına :)
Büyüktü
Ve bugünün insanıydı.
Ve tüm açık ufuklarla bağlantısı vardı.
Toprağın ve suyun dilini ne güzel anlıyordu.
Sesi
gerçeğin hüzünlü ve dağınık biçimiydi.
Kirpikleri
gerçeğin nabzını bize gösterdi.
Oturdum gökyüzüne saatlerce baktım, izledim, bekledim..
Yoruldum..
Kahvemi yudumladım, kitabımı okudum.
Tekrar baktım...
Binaların arasında imkanları zorladım ve bir sürüü yıldızların kaymasına şahit oldum. 🥺
“Pencerene sığdığı kadardır gökyüzü...” demiş birisi. 🌠
Sevgi olsun da hiçbir şey engel değil şu hayatta...ve ben gökyüzünü, yeryüzünden daha çok seviyorum.☁️
Bugünün anısına. 🌌☄️