Nerden çıktın karşıma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
Kirpiklerin yüreğime batıyor
Telaşlı bir kalabalığın ortasında
Ayaküstü konuşuyoruz
Nedimin nigehban nergisleri gibi
Üstümüzde bütün nazarlar
Çok utanıyorum Sitare
Gül
Ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum
Ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz
Ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum
İstasyonda tiren oluyor biraz
Ben bazan istasyonu bulamayan bir
adamım 
Cemal Süreya
Sitare
Ah benim bu akıldan sıyrılmış aklım
Kimi gün boşlukta konacak yer bulamayan
Kimi gün inatçı yosunlar gibi kepez diplerine yapışan aklım
Yürüme
“Yol, kendine bir yer bulamamış
kişinin özlemidir.”
“Kendi yerini yerleşiklikte
bulamayan kişi,
onu yolculukta arar.”
Oruç Aruoba
Uçurumun kıyısında yaşayanlar, umduklarını bulamayan bahtsızlardır.
nerden çıktın karşıma böyle Sitare
efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
kirpiklerin yüreğime batıyor
telaşlı bir kalabalığın ortasında
ayaküstü konuşuyoruz
nedimin nigehban nergisleri gibi
üstümüzde bütün nazarlar
çok utanıyorum Sitare,
Siracu’l müttakin’den günün hadisi, Rabbim istifadeli eylesin..
(۲۰۳) عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: {لَيْسَ الْمِسْكِينُ الَّذِي يَطُوفُ عَلَى النَّاسِ ، تَرُدُّهُ اللُّقْمَةُ وَاللُّقْمَتَانِ وَالتَّمْرَةُ وَالتَّمْرَتَانِ ، وَلكِنِ الْمِسْكِينُ : الَّذِي لاَ يَجِدُ غِنِّى يُغْنِيهِ ، وَلَا يُفْطَنُ بِهِ فَيُتَصَدَّقَ عَلَيْهِ ، وَلَا يَقُومُ فَيَسْأَلَ النَّاسَ} .
203. (449)- Ebu Hureyre [radıyallâhü anh] anlatıyor: Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular: "Gerçek yoksul, (sadaka için) insanların etrafında dolaşıp bir iki lokma ve bir iki hurmanın onu (kapıdan) geri çevirdiği kimse değildir. Fakat gerçek yoksul, kendini ihtiyaçtan kurtaracak bir zenginlik bulamayan ve kendisine sadaka verilmek için (insanlarca ihtiyaçta olduğu) bilinemeyen kendisi de kalkıp insanlardan (sadaka) istemeyen kimsedir
Maddi olduğu kadar entelektüel ve ahlaki olarak da insan varlığının asgarisine indirgenmiş, zindana tıkılmış bir mahkum kadar sınırlı bir
yaşama sahip bırakılmış, bir çıkış yolu bulamayan, hatta ekonomistlere İnanacak olursak bir geleceği bulunmayan halk, elbette
ki, bir kaçış arzusu duymadığı takdirde, yalnızca burjuvazinin daralmış ruhuna ve körleşmiş içgüdülerine sahip olacaktır. Kaçışa
gelince, bunun yalnızca üç yöntemi vardır ikisi hayali, biri gerçek. ikisinin yolu meybane ve kiliseden geçer birincisi vücudu, İkincisi ruhu sefalete iter. Üçüncü yol ise toplumsal devrimdir.
Tanrı ve Devlet
Gecenin kulaklarıma dolan sessizliği ve son baharın her yana serpiştirdiği yapraklar.
Damağımda şekersiz kahvemin köpüğü.
Adın hafızama dokunduğunda anımsıyorum birbirimize ne kadar geç kaldığımızı.
Hangi cümlenin sonuna konsa, anlam bulamayan noktalar gibiyiz. Üçü bir araya geldiğinde bile hikâyeyi sonsuz kılanlardan olamayan.
Az önce şehrimizi ıslatan yağmurun çatılardan düşen damlaları gibi melodik döküyorum yüreğimi.
Sokağın sessizliğini bozan damla sesleri ve kirpiklerimden sıra sıra süzülen yaşlarım.
Belki şimdi bir rüzgar eser, kokun kalbime siner ve ben seni hep en derinimde saklarım..
Jan ( Sızı )
maktulüydün doğurduğun
bütün aşkların
gözlerinden vuruluyordu gece
sığınacak gök bulamayan
göçmen kuşların kanatlarıyla
alacakaranlığında tenimin
Gecenin yolcusu
Gece mi aydınlatan da sensin,
Gündüzü mü karanlığa gömen de sensin.
Sen aşkın rengini hiç gördün mü sevgilim?
Ben senin gözlerinde gördüm, ne mavidir, ne kırmızı, ne de sarı;
O aşkın rengidir, her aşık için farklı bir renktedir, o aşkın rengidir.
Gecenin karanlığında yolunu bulamayan bir gezgin gibiyim,
Senin ışığını arar durum biliyorum.
Bir gün eskisi gibi birlikte hayaller kurup yıldızlar bakıp dilek tutacağız,
Eğer bunu bilmiyor olsaydım, gündüzüm karanlık gömülür, gecem ise hiç aydınlık olmazdı.
Sen gittin belli, geçmez oldu günler,
Sanki günler aylar olmuş, aylar ise yıllar olmuş gibi.
Ama biliyorum geleceksin, senin sesini duyuyorum kulağımda,
Bir melodi gibi adeta dünyanın bütün müziklerini içinde bulunduran bir melodi gibi.