Kızılderililer Yüce Ruh’tan bir şey istediklerinde en çok sevdikleri eşyalarını alıp yüksek bir uçurumdan aşağı atarlarmış. Böylece yeni istedikleri şey için bir bedel öderlermiş.
Sayfa 134 - 12. Baskı
“Siz gülleri koklamak uğruna yerdeki papatyaları eziyorsunuz. Ama ezdiğinize de değmiyor, çünkü gülün kokusunu içinize çekmiyorsunuz.”
Sayfa 120 - 12. Baskı
Geçmiş ve geleceği birbirinden ayıran tek çizgi, içinde bulunduğumuz andı ve biz, çizginin kendisinden çok, onun birbirinden ayırdıklarıyla ilgileniyorduk. Belki de hep o çizginin üzerinde durduğumuz için, o bizden bir parça gibi oluyordu. Oysa geçmiş, uğurladığımız bir misafir, gelecek ise henüz tanımadığımız bir yabancıya benziyordu. İkisi de bizden değildi. Bizden olmayanlar ise bizim dikkatimizi her zaman daha fazla çekmişlerdi.
Sayfa 112 - 12. Baskı
Okur Takip Önerileri
“Bir şey olmak için önce bir şey yapmak gerekir”
Sayfa 109 - 12. Baskı
Bazen çocuklar, hiç büyük olmadıkları halde büyükleri anlarlar, ancak büyüklerin hepsi daha önce çocuk oldukları halde çocukları anlamakta zorlanırlardı.
Sayfa 65
“Sıcak şekerli süt içince büyümek daha kolay oluyor.”
Sayfa 63
İki yokluk arasındaki bir çizgiydi yaşam ve en temel mutluluk, bu çizginin üzerinde olabilmekti galiba.
Sayfa 58 - 12.Baskı
Dünyanın uzaydaki hareketleri ne kadar net ve dakikse, dünya yüzündeki yaşam da o kadar karmaşıktı. Belki de dünya bu kadar kendinden emin dönmese, yaşam bu kadar karmaşık olma hakkını bulamayacaktı kendinde.
Sayfa 51 - 12. Baskı
Belki de şimdiye kadar, başkalarının uygun gördüğü bedelleri ödemeye alıştınız.
Sayfa 49 - 12. Baskı
Ve anlarsınız ki, savaşta önemli olan savaşma gücünüzden çok, acıya dayanma gücünüzdür.
Sayfa 37 - 12. Baskı
Bir zamanlar yüzüne kapıyı çarpıp terk ettiği adam içine girmiş, orada sessizce ve yıllarca yaşamıştı.
Sayfa 64
Hiç farkına varmadan babası olmuştu. Kalbini karısına açmayan, evinin dışındaki hayatı evinin içindekinden daha önemli bulan, evdeki yürek sızılarını anlamayan, anlasa da umursamayan, çehresi daima asık, sesi daima gür ve azarlamaya hazır babası.
Sayfa 64
Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.
Kimin hayatında yanlış yaşanmış bir aşk yoktu ki?
İçinde acı çeken ruh süzülerek dışarı çıktı.
“Geç ve sarhoş gelirsem beni yine sever misiniz?”
Sayfa 76
Çok konuşunca olan şey: Konuşmak, anlatmak, anlamsız gelmişti birdenbire.
Hangi heykelci yarattığı heykele bir de tutup aşık olmaz!
Benden okumak için kitap önermemi isteyenlerin kalbimi de istediklerini sanıyordum, hâlâ öyle!
Her şey olup bittikten sonra neden bir de rüya görürüz? Karmaşanın, keşmekeşin, hayatın yorucu zenginliğinin içinde eksik kalan nedir ki, uykunun kuytusunda ille de tamamlanması gerekir?
“Zaman sensin zaman kadındır”
Sayfa 5