"Dün gece Van Gogh'u gördüm rüyamda
Ağlıyordu
Gözünün üstünde bir pamuk
Pamuktan kan sızıyordu
Dün gece Van Gogh'u gördüm rüyamda
Ağlıyordu
Bir kulağını kesip
Arkadaşına götürmüştü
Ama kulağı değil
Gözleri kanıyordu
Dün gece Van Gogh'u gördüm rüyamda
Ağlıyordu"
Kolektif ruhta, insanların entelektüel yetenekleri ve bunun sonucu olarak da bireysellikleri silinir. Heterojen, homojenin içinde boğulur ve bilinçaltı nitelikler baskın konuma geçer.
Bir uygarlığın yapısı çürüdüğünde, çöküşünü kitleler hazırlar. Onların rolü işte tam da o anda ortaya çıkar. Bir an için, kalabalığın kör gücü tarihin yegane felsefesine dönüşür.