Depremdeki küçük canlarımıza.
Bir çocuk öldüğünde,
Bütün anneler çağsız çocukluğunu gömer.
Sonra, umudun sevincine gölge düşerken
İnsan, insanlığı yitiren bir çağa girer.
Yapayalnızdır
büyüklerin savaşını yaşayan bütün çocuklarımız.
Şimdi, evsiz,
yolsuz ve duvarsız bir dünyadan,
Sorsun birileri!
" Bir çocuk kurtulduğunda
Hangi anne diriltmez gömülü çocukluğunu
Hangi şair umutsuzlukla bitirir şiirini?"
| Bahri Butimar
Bûtimâr; denize aşık bir kuştur. Her gün kenarına konduğu suya uzun uzun bakar ve “Bu deniz bir gün kurursa, ben ne içerim?” diye endişe eder. Bu ölçüsüz aşk Bûtimâr’ın sonu olur, kenarından ayrılmadığı ve içmeye kıyamadığı denizin yanı başında susuzluktan ölür.
Bazı insanlar da böyledir. Kıyamadıklarının kıyısında sessizce ölüp giderler..
"Bir tarafım söylemek istediklerimle doluyken, diğer yanım onları yok etmekle meșguldü. Arada kalan bendim ve ufalanıp yok olmamam bir mucizeydi.. "
Butimar/ Kaan Murat Yanık
Bûtimâr; denize aşık bir kuştur. Her gün kenarına konduğu suya uzun uzun bakar ve “Bu deniz bir gün kurursa, ben ne içerim?” diye endişe eder. Bu ölçüsüz aşk Bûtimâr’ın sonu olur, kenarından ayrılmadığı ve içmeye kıyamadığı denizin yanı başında susuzluktan ölür.