İyimser olmak zorundayım, çünkü bu hayatta tutunacak pek de fazla bir şeyim yok.
Sayfa 360 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Gene deminki tutumuna dönmesi, başkalarının zoruyla bir araya gelen iki kuklaymışız gibi konuşması beni incitmişti.Zaten onunla bir aradayken her şey acı veriyordu bana.Benimle konuşurken davranışı, sesinin tonu nasıl olursa olsun güvenemiyordum ona.Gene de güvensizliğime, mutsuzluğuma karşın seviyordum onu ,vazgeçemiyordum sevmekten. Ama bunu bin kez yinelemenin ne gereği var? Hep böyle olagelmiş değil miydi?
Reklam
Miss Havisham hep o acele,ateş dolu fısıltıyla "Gerçek sevginin ne olduğunu anlatayım sana," dedi."Körü körüne bağlanmaktır.Karşındakine yüzde yüz boyun eğmek; kendi aklına, tüm dünyanın uyarılarına karşın ona güvenmek, benliğinin cellatının eline hiç esirgemeden vermektir,benim yaptığım gibi!" (Bunu söyleyen kadın, hayatını düğün gününde kocası olacak adam kaçınca durdurmuştur.Garip bi tanım,toxic geldi biraz,yine de burda kalsın istedim.Doğru bulduklarım kadar bulmadıklarım da..)
"Ölümün yanı başımda olması korkunç bir şeydi fakat asıl korkuncu öldükten sonra insanların beni iyi hatırlama­yacak olmasıydı."
Hiçbir şeyi hatırlamayarak ve beni zerre kadar umursamayarak beni bir kez daha ağlamıştı; bu kez hıçkıra hıçkıra değil için için ağlamıştım ki bu, ağlayışların en hazinidir.
"Benim kalpsiz bir kadın olduğumu bilmeniz gerekiyor," dedi."Unutkanlığımın bununla ilişkisi vardır belki."
Reklam
1.000 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.