Biraz yürüyeyim Dedim şehirde gençler zombi gibi başları öne eğilmiş yürüyorlar.(herkes telefonda)
İşin enteresan tarafı herkes bir birine yol veriyor ve bir yere çarpmıyorlar kodlanmış gibi herkeste sensör varmış gibi.
Film izler gibiyim büyülendim 😃😃😃
Yazarlar kendine ait yaşanmış bir şeyler yazınca aşırı keyif alıyorum. Hele bir de ilgili olduğum bir konu ise bu daha da artırıyor. Bu kitabın yazarı tamamen kendi yaşadıklarından bir hayat felsefesi çıkarmış ve bunlarla düşmüş, mağdur bir halde kalmayıp kurtarıcı pozisyona geçmiş. Harika, ilk girişten büyülendim.
Ben çıktım yola,
Allah ne getirirse.
Eyvallah, hadi bir selâmet,
Ben diyeceğimi dedim,
Bulundum velhasıl bulunacağım yerde.
Şimdi gidiyorum gitmek üzere,
Yarınların kapısı kilitli şimdilik.