Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
beyz
beyz
@byzrcn
Öğrenci
28 Şubat
389 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Gregor Samsa bir sabah huzursuz düşlerinden uyandığında kendini yatağında kocaman bir böceğe dönüşmüş buldu. Peki neden böceğe dönüşmüş buldu? Yıllarca ailesinin geçimini üstlenen Gregor Samsa, ailesinin finansal kaynağıydı. Bir sabah yatağında kendisini böcek olarak bulması aslında değersizleşmenin, sevilmemenin bir metaforuydu. O, ailenin
Hepimizin topluma uyum sağlamak için girdiği roller vardır. Adeta maskeler takıp çıkarız insanların karşısına. Peki neden yaparız bunu? Olduğumuz kişi olarak sevilmeyeceğimiz korkusuyla mı? Kendimizi daha çok sevdirebilmek için mi? Yoksa kendi benliğimizin toplumca kabul edilmeyeceği endişesinden mi? Peki toplum nedir? Dazai, “Toplum dediğin şey
Tütün almak için girdiği dükkanda gördüğü kıza aşık olan Talat, günlerce kızı aklından çıkaramaz. Hep onu düşünmektedir bu yüzden de dış dünyaya karşı ilgisizdir. Bu durum annesinin ve dadısının da dikkatini çekmektedir.
Kızı kısa bir an görmek için bile defalarca dükkana uğrayan Talat, onunla tanışmak için kara kara düşünmektedir. Penceresinden
Okur Takip Önerileri
Hayalle gerçeğin iç içe geçişi, ruhun farklı bedenlerdeki varyasyonları…
Hayalindeki güzel kadın gerçek mi? Ruhunun öncelerden tanıdığı bir beden mi? Yoksa aşkı bulduğumuzda sandığımız o yıllardır tanıyormuş hissi mi?
Aşkın ve kinin harmanlandığı o karamsar hislerin gölgesinde eriyip bitmenin öyküsü. Sevdiğinin hiçbir zaman ona ait olamadığı gerçeğiyle yüzleşmenin çabası…
Nefret ettiği beden de sevdiği beden de aynı kişide toplanmıştır. Hangi zamanda ve mekanda olursa olsun ruhu aynı güzel gözlere çekilir. Geçmişte farklı bedenlerde, şimdide de farklı bedenlerdedir. Kitapta gördüğümüz kişiler anlatıcının kendisidir. Bazen ihtiyar hurdacıdır, bazen mezar kazıcı.
Rüyadaymış hissi uyandıran, karanlık ve kasvetli bir kitaptır okuduğumuz. Anlatıcının ölüm gerçeğine ne denli çekildiğini görürüz. O, “Yalnız ölüm yalan söylemez!” düşüncesine sahiptir. Hayatta tek gerçek olan ölümdür. Geriye kalanlar yanılgılardan, hayallerden ve rüyalardan ibarettir. Kullandığı afyonun etkisiyle hayal-gerçek ayrımını kaybetmektedir zaten. Aklında sürekli yer eden annesinden kalma yılan zehrinden oluşan şarap vardır. Anlatıcının aklında ölüm, nefret, aşk düşünceleri tekrar tekrar hikayemiz boyunca yer eder durur ve bizleri de o kasvetli, karanlık dünyaya çeker, gerçek ve hayal ayrımımızı alt üst eder.
Sadece bir roman değil, bir felsefi metin.
Düşündüren, meraklatan, sorgulatan, psikolojik tahlilleriyle karakterleri adeta canlandıran bir roman: Karamazov Kardeşler
Baba Fyodor Pavloviç, kadın düşkünü bir adamdır. Çocuklarının hiçbirine babalık yapmamıştır ve çocukları akrabalarının yanında baba sevgisizliği ile savrulmuştur. Aynı zamanda arsızdır da Fyodor Pavloviç, hiçbir zaman yüzünün
Ezilen halkın alevlenip sönmek bilmeyen intikam ateşi…
Fransız İhtilali öncesi yaşanan açlık, sefalet duygusu ve sonrasındaki vahşet ortamının aynası niteliğindeki o roman: İki Şehrin Hikayesi
Aslında Charles Dickens o muhteşem giriş cümlesiyle dönemi öylesine özetlemiş ki sonrasında ne söylense eksik kalır gibi.
“Zamanların en iyisiydi,
Kitap, “Kafir” ve “Alice Ruhunu Açınca” adlı iki hikayeden oluşuyor.
Kitapta yer alan “Kafir” adlı ilk hikayede bir gemide yaşanan felaket sonrasında hayatta kalan 2 insanın dostluğunu konu alıyor. Yaşadığımız ve felaket diye nitelendirdiğimiz olaylar bize bazen hayatımızı şekillendirecek güzel dostluklar kazandırabiliyor. Bu hikayede de bu dostluğun kazanılışını, vefasını ve samimiyetini görüyoruz. Yıllarca süren bu dostlukla Charles, Otoo sayesinde daha iyi bir insana dönüştüğünü söylüyor. Yaşadıklarımız, arkadaşlarımız bizi biz yapan unsurlardır. Okurken ve özellikle sonunda insanın duygulanmaması mümkün olmayan bir hikayeydi.
“Alice Ruhunu Açınca” hikayesinde ise taşınan sırların kişiye ve ruhuna yaptığı ağırlığın kasvetli havası karşımıza çıkıyor. Kötü bir sırrı saklamak bizi de ona ortak yapmaz mı? Bunları gün yüzüne çıkarmadıkça yeterince arınmış sayılabilir miyiz? Bir şeye göz yummak da onun yapılmasına bir kabul değil midir? Bu hikaye, tanıdığı ve arkadaşı olan insanların sırları sırtında adeta bir kambur oluşturmuş Alice’i ve ruhunu açışını anlatıyor.
Kafir hikayesini Alice Ruhunu Açıyor hikayesine nazaran daha çok sevdim. Bence hikayenin samimiyeti ve ruhu daha güzel işlenmişti.
-spoiler içerir-
Bir aşk kitabından çok daha ötesi: Gurur ve Önyargı
Bu kitaba uzun zaman boyunca sadece aşk kitabı olarak baktım ve bu kadar severek, zevk alarak okuyacağımı düşünmemiştim. Kitabın bir yanında gururun sembolü olan Mr. Darcy, bir yanda ise önyargıyla bağdaştırdığımız Elizabeth var. Elizabeth’in sığ görüşlü olan, kızlarını bir an
Altı üstü bir “Çinago”
Çinago, yanlış adamın idama götürülüşünün öyküsünü bizlere anlatıyor. Beyaz adamların işçi çinagoları ne derece değersiz gördüğü, suçsuz insanların cezalara çarpıtıldığı bir sistemle karşılaşıyoruz.
Beyaz şeytanların ne olursa olsun kendi çıkarlarını düşündüğü, işçileri “insan” değil “köle olarak” gördüğü bir sistem karşımıza çıkıyor. Köle olarak gördükleri kişilerin isimlerini de değersiz bulan beyaz şeytanlar, idam işini de önemsemeden yapıyorlar ve “Ah Chow” yerine “Ah Cho” giyotine götürülüyor.
Kendisine verilen 20 senelik cezanın bile umutlarını, hayallerini yıkmasına izin vermemişti Ah Cho… Son ana kadar hayata tutunmaya çalıştı.
Sadece bir işçi olmanın, köle görülmenin gerçeğin üzerinde bir etkisi olmadığı çarpıcı şekilde çıktı öyküde karşımızda. Önemli olan suç değil eylemdi. Ön planda olan idamdı, suçlunun idam edilmesi değildi. Sadece beyaz şeytanların çıkarları söz konusuydu ve insan canını hiçe saydıklarını Çinagolar’a ders verme niyetiyle göstermiş oldular. Gerçekler, sözümüz önemsenmediği sürece insanların kulağına gelen uğultudan başka bir işe yaramadılar.
Bir “Dışlanılmışlık” Öyküsü, Öteki
Baş karakterimiz Bay Golyadkin 9. dereceden memur olan bir katiptir. Dürüst, işini yapan bir karakterdir fakat toplum tarafından dışlanmıştır. Özgüvensizliği, ötekileştirilmesi yüzüne tokat gibi çarpmaktadır. Toplumun ona karşı tutumunu o da evindeki hizmetlisine sergilemektedir. Bu hiyerarşi günümüzde de geçmişte de süregelmiştir, kitapta buna da dikkat çekilir.
Üst kademedekilere bir türlü kendini kabul ettiremez, davetli olmamasına rağmen bir davete girer ve o davette ötekileştirilmesiyle tüm olaylar başlar.
Toplumun Golyadkin’i ötekileştirmesi, onun da kendisini ötekileştirmesine yol açar. Böylece beyninde “öteki” ve “ikiz” dediği, onun birebir kopyası olan ama ahlaksız ve düzenbaz olan bir karakter yaratır.
Beyninde sürekli kendisiyle ve iki benliğiyle çatışır karakterimiz. “O ben değilim.” diye sayıklamalarıyla sürekli özür dileme ve mahcubiyet davranışları sergilemesiyle Golyadkin’in psikolojisini daha iyi kavrarız.
Kitabın sonunda karakterimiz tekrar bir davete katılır ve tekrardan yaşadığı dışlanmayla birçok kopyasını görmeye başlar. Ve bu “dışlanma”nın sonu doktorunun gelmesi ve akıl hastanesi yoluyla gelir.
Çocukluğum kitabı, anne Varvara Kaşirin’in çocuğuyla birlikte ailesinin evine dönmesiyle başlar. Küçük yaşta babasını ve yeni doğmuş kardeşini kaybeder Gorki. Hayatın acı gerçekleri ona daha o masum çocukluk çağında, büyükbabasının evinde görünmüştür bile. Büyüklerin hırslı, acımasız dünyasına adımını çok erken atar.
Babasının ölümünden sonra, eserde Gorki’yi büyükanne figürü karşılar. Büyükannesinin anlattığı masallarla büyür. Annesinin ve babasının nasıl tanıştığını, ailesinin sırlarını, büyükbabasının geçmişte nasıl olduğunu büyükannesinden öğrenir.
Taşındıkları evde hayat şartları onu erkenden büyütür. Fazlasıyla şiddet, miras kavgaları, ölüm ve yoksulluk vardır bu evde. Kadınların ve çocukların sürekli dayak yediği bir evde büyür. Herkes bu durumu kabullenmiş, büyükbabasına karşı kaderlerine boyun eğmektedir. Küçük masum Gorki kitabın başlarında “Büyükannem daha yapılı neden o büyükbabamı dövemiyor” diye düşünse de toplum yapısı buna göre şekillenmiş durumdadır.
Etrafında gördüğü kimsenin arasında düzgün bir ilişki yoktur, herkes birbirine düşman gibi davranır. Bu da Rus aile yapısının bir örneği olarak karşımıza çıkmaktadır.
Kitapta her yönüyle iyi olan tek karakter Gorki’nin ölen babasıdır. Babası ölmeseydi çok farklı, acı dolu olmayan, sevgi gördüğü bir evde büyümüş ve acı anlamına gelen “Gorki” takma adını almayacağı bir yaşam sürecekti belki de…
Köpek Kalbi, dünya çapında tanınmış bir doktor olan Filip Filipoviç’in, sokakta yaşayan aç ve sefil bir köpeği evine almasıyla başlar. Köpek, sıcacık ve güzel yemeklerle beslendiği evde çok mutludur. Köpeğe iyi davranır, her davranışına yapıcı tutumla yaklaşır. Köpek, her seferinde ne kadar şanslı olduğunu düşünmektedir.
Profesör bir gün aniden köpeği ameliyat masasına yatırır. Suçlu ve pis ağızlı bir insanın hipofizini ve er bezlerini ameliyatla köpeğinkilerle değiştirir.
Köpek Şarik, bu ameliyattan sonra insanlaşmaya başlar. Küfürbaz, sigara ve içki içen, kadınları taciz eden bir insana dönüşür. Kendisine isim bile verir, o artık Poligraf Poligrafoiç’tir.
Köpek, aynı zamanda sosyalist bir vatandaş, bir yoldaş olur. Yazar, böylece köpek üzerinden sosyalist rejimi de eleştirir. Sovyet rejim ile eski düzenin karşılaştırmasını da yapar.
Charles Darwin’in evrim kuramı, dünyadaki tüm sanat dallarını etkiledi. Bundan etkilenlerden biri de Jack London’dı. Jack London, öğrencilik senelerinden beri evrim konusunda iyi bilgilenmiş. Bu kitabında da bu bilgilerini bize güzelce aktarmış. Tabii teknolojinin ilerlemesiyle birlikte doğru bilinenler de zamanla değişmiş. London bunu bilemese de
Rahel Tanrı’yla Hesaplaşıyor üç tane menkıbeden(dini hikaye) oluşuyor.
İlk hikaye olan Rahel Tanrı’yla Hesaplaşıyor; insanlara kızan Tanrı’dan Rahel’in af dilemesini anlatıyor. Rahel’in geçmişinde yaşadığı bir olay karşısındaki merhametini görüyoruz. Ve Rahel, Tanrı’nın ona bahşettiği merhameti, Tanrı’dan görmek için onun karşısına çıkıyor, hikayesini anlatıyor.
2. öykü olan Üçüncü Güvercinin Hikayesi ise Nuh Tufanı’ndan esinlenilmiş. Nuh’un tufan sonrası kontrol için gönderdiği 3. güvercin geri dönmemiştir. Bu öyküde de onun nedenini görüyoruz.
3. öykü olan Ölümsüz Kardeşin Gözleri, kitapta en etkilendiğim ve en uzun olan öyküydü. Öykü, bir Hint efsanesinden esinlenmiş. Çok güçlü ve krala sadık olan savaşçı Virata, isyancılarla savaşırken yanlışlıkla abisini de öldürür. Ölen abisinin gözleri aklından hiç çıkmaz ve her yerde bazı insanlarda o gözlere rastlar. Bu olaydan sonra askerlik görevinden vazgeçer. Çok adaletli bir yargıç olur, halk tarafından çok sevilir ve sayılır fakat bir olayla Tanrı’nın yarattığı kullara kendisinin ceza vermesini istemez, günahlarından arınmak ister ve bir ormanda inzivaya çekilir.
Bunu herkes bilir, bildiğimizi sandığımız ama yanlış bildiğimiz ve efsaneleşmiş tarihi bilgilerin yanlışlığını bize göstererek bir nevi aydınlanmamızı sağlıyor. Emrah Safa Gürkan’ın herkesin okuyacağı tarzda ve sıkmayacak hatta okudukça kendine çeken üslubunu çok beğendim. Tarih derslerinde genelde şöyle şöyle oldu diye geçilen bilgiler beni hep sıkardı. Bu kitap aracılığıyla olayları, onları oluşturan olguları net bir şekilde gösterilmesi ilgimi çekti, okurken beni hiç sıkmadı.
Meğer ne çok şeyi yanlış biliyormuşum demeden edemedim. Olaylardan çok olgulara bakılmasının önemini kavradım. Ayrıca “neden okumuyoruz” bölümü maalesef ülkemizin gerçeklerini yüzümüze acı bir şekilde vuruyor.
Kitabın orta kısmında bulunan resimler sonunda olsaydı bütünlük açısından benim için daha iyi olabilirdi ama tabii çok sorun teşkil etmiyor.
