Ahh Zebercet… İnsanın ciğerini dağlıyor bu hayattan gidişin… Bu kendine katlanamayışın, hayattan bezmişliğin insanın içini acıtıyor… Halbuki, ne şekilde olursa olsun bu hayatın senin kendi özgürlük alanın olduğunu sen de anlıyorsun son nefesinde ama inadından vazgeçmiyorsun…
Böyle kitaplar, beni hem üzüyor hem de ciddi anlamda içimi karartıp yaşam
Fakat bütün bunlar olmasa da olur,
Yine tasa etmem,
Yine kırılmam kimseye.
Ben aşk adamıyım,
Sevmeye geldim insanları,
Gönlümle, elimle, kafamla sevmeye;
Hesapsız, karşılıksız,
Ayrılık gayrılık gözetmeden.
Gün gelip gidersem şayet,
Öyle severekten gideceğim ki,
Karanlık kıyılardan bile olsa,
Candan selâmlarım,
Civarımdan geçecek gemileri;
Güneşli gemileri;
Şarkılı gemileri;
İçlerinde kendim varmışım gibi!
Begenerek okudum.
Rahatsız olduğum küçük bir detaydan da bahsetmeden geçemeyeceğim. Belki ben bu konularda fazla hassas davrandığım için böyle detaylarda boğulmuş olabilirim bunu da baştan belirteyim;) Şairimizin birkaç şiirinin bazı dizelerinde kadınlara dair kullandığı tabirler beni rahatsız etti. Bunlar 'kancık, kızoğlan kız ve oruspu', ve ayrıca 'Gün Olur Ki' şiirinde geçen 'Gün olur ki ne kız, ne rakı, ne şiir/ Hiçbir şey insanı sarmaz, kandıramaz' dizesindeki kadını nesneleştiren tavır. Yazıldığı döneme göre değerlendirerek es geçebileceğim bir durum olsa da günümüz için bu gibi tavırlara karşı rahatsızlığımızı belirterek duyarlılaşabileceğimize inandığım için bu durumların altını çizmek istedim.
Son olarak dediğim gibi yazıldığı döneme göre es geçdiğim bir eksi özelliği dışında çok severek okuduğum bir şiir kitabı oldu. O yüzden siz okumayan sevgili arkadaşlarıma da gönül rahatlığıyla öneriyorum.
Otuz Beş YaşCahit Sıtkı Tarancı · Can Yayınları · 200711,6bin okunma