Atsız'ın Dostları ve Ziyaretçileri: Türk milliyetçiliğinin "uyutulma dönemi"nde Atsız'ın da faaliyetleri sınırlıdır. Günleri, yollarda ve Süleymaniye Kütüphanesi'nde geçmektedir. Tanıdıkların, kendisini merak eden Türkçülerin ziyaretlerinin de ardı arkası kesilmemektedir. Ya bilhassa öğle tatillerinde kütüphanede, ya da
Can Yücel'in dediği gibi:
"Karşınızdaki insan sizi hayatında nereye koyuyorsa, siz de onu tam oraya koyun." Ne eksik ne fazla.
Can Yücel'in de dediği gibi:Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın.
.
"Yas tutmak, sadece bir kaybın kabul edilmesi olduğu için değil, kaybettiğimiz şeyin zaten hiçbir zaman sahibi olmadığımız bilgisiyle bizi yüz yüze bıraktığı için de acı verici.."
.
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın. ~ Can Yücel
"Önce yoldaş, sonra yol" diyor şair.
Yolun güzelliği ise, yoldaşın güzelliğinden geliyor.
Bir yola çıkacaksanız; meselâ hayat gibi... Yanınızda size değer veren, kıymetinizi bilen insana ve insanlara yer verin.
Güzellik yolun güzelliği kadar, yoldaşın da güzelliğinden gelir.
Can Yücel 'in de dediği gibi;
"Çünkü hayat;
Birinin tüm kalbiyle senin yanında olduğunu bildiğinde, güzelleşiyor..
Can Yücel'in dediği gibi : "Sonradan bilinen kıymetin, kaybettikten sonra farkına varılan değerin, bir de kaçırılan heveslerin telafisi olmaz."
Can Yücel'in dediği gibi
Sonradan bilinen kıymetin, kaybettikten sonra farkına varılan değerin , bir de kaçırılan heveslerin telafisi olmaz.
Bence kusura bakın.
Neyim? Bazen Can Yücel, bazen Nurullah Genç
Neyim? Bazen Nazım Hikmet, bazen Abdürrahim Karakoç..
Neyim? Bazen Sait Faik, bazen Mehmet Uslu..
Neyim, kimim..
İnsanım..
Bir tarafa ait değilim bu kesin olanı, tek bir tarafı anlamak için de gelmedim üstelik.
Mevlanayım, Yunus Emre'yim..
İyiyim, İnsanım, en çok da İnsanım(kalmak için çaba