Minnet duygusu feci bir şey Ziya bey, onun insanda nasıl bir tahribata yol açtığını bana kalırsa ancak yaşayan bilir. Aslında sadece tahribata yol açmakla kalmıyor, insanı eksilte eksilte gönüllü bir köleye dönüştürüyor bu duygu.
Sonun son olduğunu bilince insan telaşlanıyor haliyle; ya boğazına yumruk iriliğinde kaskatı bir şey düğümleniyor da dut yemiş bülbül gibi susup kalıyor, yada bencileyin çenesi düşüyor. Halbuki her şey dediğimiz şey ne kadar dağınık bir şeydir öyle değil mi; onu dile getirmek şöyle dursun, tastamam hayal etmek imkansızdır. Her şey, Allah’ın uçsuz bucaksızlığına eşit bir uçsuz bucaksızlıktır bana kalırsa; içinde bilmediğimiz ve hiç bilemeyeceğimiz, göremediğimiz ve göremeyeceğimiz şeyler de vardır.
Vaktiyle bir benliğim vardı; artık sadece bir nesneyim. Yalnızlığın bütün uyuşturucularını tıka basa alıyorum; dünyanın uyuşturucuları bana benliğimi unutturamayacak kadar hafiftiler.