Zehra Can Aydoğan
@canz
Yolun güzelliği yoldaşındandır.
17 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Dosdoğru olanın ne gönlü ne zihni yorgundur, gizlisi saklısı yoktur. Açık ve nettir. Kuytularda saklamaya çalıştıkları ayaklarına dolanmaz. Ne varsa aşikaredir, alnı açık, gönlü rahattır. Hatası varsa kabul etmekten çekinmez, dolambaçlı değildir işleri.
Prangaları yoktur, ne başkalarına şüphe olur yaptıkları ne de kendine endişe. Gözden gönülden düşürmez söyledikleri ve yaptıkları.
Varlığı ferahlık sebebidir bulunduğu yere.
Ferah olur,ferah bulur.
Sayfa 102Kitabı okudu
Ne tuhaf, ölüm kendini hatırlattığı zaman mülk sahibi gibi yaşadığın bu dünyada misafir olduğunu hatırlatıverir. Gözünün önünden film şeridi gibi geçer elinden kayıp giden hayat.
Oysa Bir ömrümüz var bir de ölümümüz. Her cenazede merak ederim insan nasıl unutur da kapılır hayatın hırslarına, kavgalarına... Hepimiz biliriz. Ama unutturur bize nefsimiz.
Ey nefsim! ölümün bu kadar yakın olduğunu bildiğin halde hayata nasıl bu kadar kanarsın.
İnsanın ağzının tadını bozan, her şeyi yarım bıraktıran ölüm bir gün senin de elini tutacak.
Ölüm kendini ağırlatmadan, hatırla ölümü !
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
İnsan hangi yaşta olursa olsun ve ne kadar ilime sahip bulunursa bulunsun ve dünyayı ne kadar unutursa unutsun yakınında birileri ölünce ölüm denen Sırrı kavramaya başlıyor. Elbette ki ölüm sırrının hak olduğunu ve Allah'ın emrine karşı gelinmeyeceğini biliyor ama yine de hüzün ve hasret bir yandan yakıyor canını. Her gelenin gideceğini, her doğanın öleceğini ve her başlayanın biteceğini bilirim elbette. Lakin yine de insan kendini elsiz, kolsuz, dilsiz, sessiz kalmış gibi hissediyor. İçinde bir acı var, yalnızca "Allah" dediği an hafifliyor. Asla ölüme İsyan değil bu dediklerim, sadece Hasret...
Ama Vuslat var yine de ve bunu bilmek dahi içindeki ateşe bir yağmur gibi dökülüyor.
Sayfa 40Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
208 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Bu dünyadan nasıl gidersen git Lakin kırık bir kalbin vebali ile gitme sakın.
Ölüm Ateş değildir, ölüm son değildir ve ölüm dert de değildir. Ve hatta güzeldir ölüm. Yaratılmış bir şey yoktur ki kötü olsun. Zira güzel olan kötüyü var etmez.
Biz, ademoğulları kötü diye biz deriz onlara.
Can yakar sevdiği birinin dünyadan el çekmesi, ölmesi ateş düşürür içine doğru. Lakin doğana düğün edip de ölene matem tutmak ne garabettir. Zira Doğan ölecektir. Biliriz hakikati. O vakit bildiğimiz gibi yaşamak gerek. Ölümü yanında Bir Emanet Gibi taşıyana Gam getirmez ölüm. Bilin ki öleceksiniz Ama yok olmayacaksınız. Zira ölenler yok olmamıştır.
Sayfa 193Kitabı okudu
Her olanın ve her olacağın ardındaki asıl Faili bilmek...
Derdi Allah'tan bilmeyene deva da Allah'tan gelmez...
Sayfa 183Kitabı okudu
Allah bu aleme bir ince gibi gönderir insanı. Ak bir inci, toz yok, iz yok ve hatta üzerine değmiş göz yok. Lakin 'geri geldiğinde de aynı böyle gel' der. Kirlenmeden, pislenmeden, tozlanmadan...
İnsan öyle gidebileceğinden Emin olmadığı için korkar ölümden. Hem korkmak hata edenlerin vasfı değil mi?
Günah ile kirlenenler, kir ile gitmekten korkarlar.
Sayfa 169Kitabı okudu
Duygusal ilişkilerde kişilerin birbirinden beklentilerinin farkına varması önemlidir. Kişi farkına varmadığı ama etkisi altında kaldığı beklentilerinin esiri olduğu andan itibaren bir mahkum haline gelir. "Ben kadınım, o erkek; erkeğin şunları bunları yapması gerek. Ben erkeğim, O Kadın; kadının şöyle düşünmesi, böyle yapması gerek." İlişkiye böyle sosyal kimliklerin beklentileri girince her iki taraf da tüccarlaşır. "Benim istediğimi veriyor musun? Bunu verirsen ben de senin için şunu yaparım." ilişkideki bütün alt metin bu olur.
Sayfa 161Kitabı okuyor
2 yaşından itibaren her çocuğun ailesinde o yaşa uygun, gelişimine uygun sorumluluklarının olması gerekir. Bu, tuzluğu alıp mutfağa götürmek olabilir. Oyuncaklarını toplamak olabilir. Yani Elindekini kırıp dökse bile kendisine zarar vermeyeceği ufak görevler... Bir de unutma o, bunu doğal olarak yapacak sen onu ÖVMEYECEKSIN.
Sayfa 134Kitabı okuyor
Yaptığı sıradan şeylere sürekli Aferin denilen çocuğun kendini aşarak yeni başarılara ulaşma zevki zaman içinde kaybolur her şeye Aferin demek doğru değildir.
Sayfa 136Kitabı okuyor