Benim kitaplarımın her biri kaderin isteğidir.Yazma işleminde beklenmedik şeyler olur,önceden kendime bir yol saptayıp yazamam.Bu özgeçmiş de ,baştan düşündüğümden çok farklı bir yere yöneldi.İlk anılarımı yazmak zorundayım , çünkü onları bir gün bile ihmal etsem hoş olmayan fiziksel belirtiler başlıyor.Çalışmaya başlar başlamaz bunlar yok oluyor ve zihnim berraklaşıyor.
İç dünyamda nelerin olup bittiğini ya da beni neyin bu denli etkilediğini bilemiyorum.
Dış dünya, içsel olanın yerini alamaz. Bu nedenle, dışsal olaylar açısından yaşamım zengin değil. Onlarla ilgili söyleyecek fazla bir sözüm de yok; anlatsam boş ve içeriksiz oldukları duygusuna kapılırım. Kendimi yalnızca içimde olup bitenlerle anlayabilirim. Yaşamımı benzersiz kılanlar onlar..."
İnsan yaşamı belirgin olmayan bir deneyim.Yalnızca sayısal açıdan ele alındığında olağanüstü bir oluşum.Bireysel olarak ele alındığındaysa öylesine uçup gidici ve öylesine yetersiz ki herhangi bir şeyin var olabilmesi ve de gelişebilmesi gerçekten bir mucize.
Biz denetleyemedğimiz ya da yalnızca bir bölümünü yönlendirebildğimiz ruhsal bir süreçtir.
Yanyana toplanan milyonlarca sıfır bir etmez. Her şey bireyin kalitesine bağlıdır.
Sayfa 84
İnsanlara gelince ; adları ilk günden beri kader kitabımda varsa , belleğime bir daha hiç silinmemecesine yazıldılar ve onlarla her karşılaşma aynı zamanda belleğimi yenilemek anlamına geldi.
İnsanların büyük çoğunluğu kendilerini başkalarının yerine koyamaz. Aslında bu tuhaf bir biçimde oldukça ender rastlanan bir beceridir ve doğruyu söylemek gerekirse, zaten bu bizi pek bir yere de götürmez. Çok iyi tanıdığımızı sandığımız ve kendisini çok çok iyi anladığımızı söyleyen bir kişi bile aslında bize yabancıdır. Farklıdır. En fazla ve en iyi yapabileceğimiz şey, onun farklı biri olduğunu bilmek, bu farklılığa saygı duymak ve onu yorumlama arzusu gibi ölçüsüz bir aptallığa karşı uyanık olmaktadır.
Uzun ilişkinin sırrı :P
Ya tembellikten ya gayret eksikliğinden ya da muhtaçlıktan birbirlerini asla bırakamazlar.
