Ruhum kadar kasvetli ortalık
“Kuşlar bizden daha mutludurlar herhalde.Belki de aralarında sevgi ve eşitlik vardır.”
Sayfa 40Kitabı okudu
Büyük binalarda yaşayanlar, gecekondulara iğrenerek bakıyorlar. Nefret dolu bakışlarını anlıyorum. Burada favela olmalı mı diyorlar? İstemiyorlar. Favela mahalleyi kirletti. Fakirlikten tiksiniyorlar. Yalnız şunu unutuyorlar ki, insan öldükten sonra eşittir.
Sayfa 73Kitabı okudu
Ama gerçek hayalden de daha güzelmiş.
Sayfa 261
Falcı kadınlara inanmayacağım artık…
“Bir haber ulaştırmak için, insan ağzından daha emin bir araç yoktur.” derler
Seçimler için dünyanın parasını harcıyorlar, sonra bu masrafı örtmek için akıllarına gelene zam yapıyorlar.
Sayfa 200 - Nil yayınevi / 1975
Tenin tenime bu kadar sinmişken…
Sanma ki sana aşkım ölene dek sürecek,
öyle köklenecek ki kinim, büyüyüp çiçek verecek.
15 yaşındaydı. İnsan bu yaşta dünyayı pembe görür. Sonra o pembe gülün açıldığını ve birer birer yapraklarını döktüğünü görür. En sonunda da diken kalır.
Sayfa 97
Anneler her zaman çocuklarının aç olduğunu zanneder.
Sayfa 184 - Nil yayınevi / 1975
Fakirin sesinde şiir yoktur.
Sayfa 216
Bir lokma yemeğini yedikten sonra, bir çocuğun, “daha var mı?” diye sorması fecidir. Boş tencerenin dibini kazımaya çalışan bir annenin kafasında sadece bu kelime çöreklenmiştir “DAHA VAR MI?”
Sayfa 64 - Nil yayınevi / 1975
“Gül çocuğum hayat güzel.” Belki o zamanlar hayat güzeldi. Çünkü bizim devrimiz: “Ağla çocuğum, hayat acıdır.” dedirtir insana.
Sayfa 59 - Nil yayınevi / 1975