Çay üzerine "Şairlerin Demleri"
iki çay söylemiştik orda, biri açık,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
(Cemal Süreya)
Çayın rengi ne güzel
Sabah sabah,
Bazen çekip gidesim geliyor, öylesine içten…
Neresi olursa olsun diyemem. Mutlaka bir deniz görmeli gözüm. Sol avucumda sıcak elleri olmalı yârimin. Yağmur yağarken ansızın, ne var ne yok toplayıp uzaklara…
Bazen çekip gidesim geliyor, ansızın…
Yaşama sebebimi sorguluyorum ard arda kendime sorduğum sorularla, fütursuzca… Neden burada olduğumu,
Şimdi, diyorum.
Şimdi.
Bir deniz, denizde vapur,
Gökyüzünde martı,
Semaverde çay olmalı.
Bir de çaya yaren..
Cemal Süreya
Bir Nedeni Yok Yalnızca Öptüm
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata
Kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olabilmesi için, masada en az 2 çay bardağı olmalı...
/ Burak Aksak /
Şimdi, diyorum.
Şimdi.
Bir deniz,denizde vapur
gökyüzünde martı
semaverde çay olmalı
Bir de çaya yaren.
CS
Öyle hastalar var ki, babası ölmüş, annesi, en az yetmiş yaşında. Artık bırakın evladına bakmayı, kendine bile bakamayacak durumda.
Tek endişeleri bizden sonra ne olacak.
Evet maalesef çok acı bir gerçek.
Bir tanıdığım anne yetmiş üç yaşında, iki evladı da hasta. Biri kız, biri erkek. Anne şeker ve tansiyon hastası. Tek üzüntüsü; "ben