Yazılacak çok şey vardı daha
Elim titriyor dedi birde kağıtlar yorgun
Daldıkça daldı
Ellerin de sanki dünyanın en uzak yerleri vardı
Mırıldandı gölgesi uyanmadan
Ve gözlerini kırpmadan ;
Gitmenin ekseriyetle iki yönü vardır. Biri neşe, umut, heyecan taşır öteki daima keder. Mevsim Yenice bir başka öyküsünde tam da bundan bahseder: "Nereye gideceğini sormuyorum. Çünkü ikimiz de biliyoruz; gitmek gitmektir, neresi olduğunun önemi yok." Bazen sadece gitmek gerekir sevgili okur. Önemi yoktur varılacak yerin, giden için de
Her şey değişir de şu insan yok mu, insan zor değişir. Kendimiz bile güzel olanı bilir, doğru olanı anlar ama yine de değişmeye direniriz. Ne tuhaf. Kızılırmak'ın aynı kitabında geçer: "Bir şey bulmuştum. Yaşamayı kolaylaştıracak, güzelleştirecek bir şeydi. Unuttum sonra. Yine kendim oldum, kaçınılmaz ve imkânsız kendim." Belki bir
İnsanın yaslandığı yer, yaşlanacağı yar olmalı...
Benimle yaşlansana...
Kitap okurum,
Çay demler, şiir yazarım sana.
Ha birde şükrederim,
sonra gözlerine bakar "Amin" derim.
Amin, bu gün de gördüm seni...
Özdemir Asaf
Şaire sormuşlar:
Yüzü mü güzel olmalı, huyu mu?
Şair cevap vermiş:
Çayı güzel olmalı, çay mühim..
Biri de demiş ki:
Huyu güzel olsun, ben çayı demlerim.
Şimdi, diyorum! Şimdi
Bir deniz; denizde vapur, gökyüzünde martı, semaverde çay olmalı.
Bir de çaya yaren... 
Cemal Süreya
Mutluluk olması için huzur olmalı,
Huzurun olması da #çay ile olabilmektedir..
#mutlupazarlar
“Şimdi diyorum şimdi
Bir deniz,
Denizde vapur,
Gökyüzünde martı,
Semaverde çay olmalı,
Bir de çaya yaren.”
Cemal SÜREYYA
Çay Gibi Olmalı İnsan.
Havayı Değilde Yüreğini Isıtmalı İnsanın...
Çay Gibi Demlenmeli İnsan.
Sözleri Dilde Değil Yürekte Olmalı...