TUĞBA MAVİSİ
Bak ıslak ıslak,
Dudakların kızarsın.
Gözlerinin deminden kadeh,
Şehir utansın.
Seni sokak lambalarının orada ne çok öpmek istemiştim,
Bir lokmanın hayalini kurarken.
Bak saçların ıslak ıslakken,
Denizler dalgalansın dibinden dibinden.
Gözlerinden yudum aldım her seferinden,
Şehir utansın sen benim kollarım arasında.
Seni sokak lambalarının orada sarmak istedim,
Kocaman hayalimin hatrına.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
Bir çelik mavisi damar tam da çenemin üstünde
Çoğu zaman gün ışığında seçtiğim
Tıp tıp atıyor yüzümün kenarcığında
Saçlarım kapkalın geliyor elime.
Edip Cansever
“Saçları altın sarısı, yüz güneşten hafif yanmış koyu pembe. Alın, dikkati çekecek kadar enli ve kırışık... Kaşlar gür ve şahlanmış gibi alnına doğru kalkık... Gözleri iri gök mavisi renginde ve çelik parıltılarla dolu... Elmacık kemikleri biraz çıkık... Burun kusursuz fakat kanatları dolgun olduğundan büyük görünür... Dudakları ince üst dudak altındakinden daha belirgin... Çene kararlı ve kuvvet anlatan yapıda geniş... Omuzlar da öyle; geniş ve yuvarlak... Göğüs kabarık... Pazılar dolgun kaslı fakat eller ve parmaklar ince ve uzun... Karınsız, bacaklar düzgün, ayaklar da eller gibi ince... Atlet vücutlu zarif endamlı, keskin ve derin bakışlı, ciddi tavırlı, hareketleri canlı ve çevik, her haliyle alımlı bir erkek güzeli..."
Hadi bana çelik mavisi bir gece getir
Hadi dostlukları tek tek koparıp getir
Alnımdan öp beni e mi, yitik sıcaklığımı getir
Gençliğimi çılgınlığımı deli günlerimi getir
Ne o sarıyıldız sen de mi ağlıyorsun
Hasan Hüseyin Korkmazgil
RAHMAN KERİM OLDU
Bu kadar geciktiriyorsa Rab,
Bir şey vardır.
Erişemedim yoluna,
Mutlaka bir şey vardır.
Bu kadar gecikmeye çok güzeldir,
Ola ki çok çirkindir.
MERHABA BEN AYKUT
Füme bir yalnızlığım var bugün,
Bazen ya böyle ya şöyle.
Bir kahve dumanı ötesinde efkârlanırken,
Bakkalın önünde aciz olmadığımı,
Veya çelimsiz yok olmadığımı,
Varsayım yalnızlığımla aşk yaşıyorum bugün.
DÜŞÜNCELERİMİN DERİN MAVİSİ
Kolay gelsin,
Eyvallah...
Şu perdenin ardına bak,
Kimdir bu güzel?
Elinde nergizler,
Kıvrımı ile süsenler.
OYA MAVİSİ
Dolu insanlar aslında karışmamak lâzım,
Kalpler soğuk...
Dünyanın neresinde?
Hepimiz birbirimize aitiz,
Habersiz...
Insanlar bayağı zor bilmece,
İşin içinden çıkılmaz bir yol dönüşü.
Tamamdır insanlar aslında birbirlerinde,
Eksiktir duygulara,
İnsanlar "severek" ayrılıyorlar...
Kim istiyor seni?
Zamam şimdi akarken.
Kurcalasan gölgeleri,
Neler çıkar fazlasına,
İnsanlar "nefretle" barışıyorlar...
AYKUT BARIŞ ÇELİK
AŞK MARŞI
Karadır kara değil,
Acı karası, kapkara değil.
Bazen maviye çalmış burası,
Mavisi maviden değil,
Şansa düşecek rengi.
Fikrim fikir değil fikir kalabalığı,