Ebû Hanife (rh) geceleri hiç uyumadığı için kendisine ait bir yatağı yoktu.
[el-Cem beynel-fetva vet-takva, s. 657]
Burada kağıttan yapma bir çiçektir söz konusu olan: maskeli yaşamın balosunun müdavimi olan, zarafetin mutfağını, uysal ya da etli butlu, akça pakça kuzenleri ziyaret eden beylerin yakalarına taktıkları bir çiçek. Bizim seçtiğimiz şeylerle iş çevirir bu beyler. Kutupların karşıtlığı ve birliği, bir anda gerçekliğe dönüşebilir. Her ne olursa olsun bu bayağılığı, kösnül, kötülük kokan bir ahlakın uzantısını telaffuz etmekte ısrarlıysak. Ahlak, zeka ürünü her felaket gibi, körelticidir sonunda. Ahlakın ve mantığın denetimi, polis memurlarının önünde kayıtsızlığı kabul ettirdi bize –kölelik buradan kaynaklanır– burjuvaların karnını tıka basa doyuran ve sanatçılara açık kalan yegane aydınlık ve temiz cam koridorları kirleten kokuşmuş farelerdir bunlar.
Cem o gece istirahat edip, ertesi günü Papanın karşısına çıkacak... Hıristiyanların «Mukaddes Peder» dedikleri kibir heykelinin huzuruna nasıl çıkarılacağına dair, Cem'e, o gece bir nutuk geçtiler:
«Cemî memleketin padişahları bunda geldikte âdettir ki, Papanın ayağını öperler, illâ meğer Alman Beyi dizini öper; iki koronası, yani iki boynuzlu tacı olduğu ecelden... İmdi, sizler dahi vecih budur ki ayağın öpesiz... Bari hiç ol mazsa dizini öpmek gerektir.»
Cem cevap verdi:
-Bunlar papanın ayağını öperler; ya siz beyleriniz bir biriyle buluşunca niçin küçük olan büyüğün ayağını öpmez? Kaldı ki, saltanat bakımından Papadan daha ulular vardır. Papanın adamları izah etti:
-Bu ayak öpüşten, krallar ve beyler mağfiret ümit eder. Bu mâna başkalarında yoktur!
-Ya, dedi Cem; öyle mi?.. Ben Allah'tan başka kimse den mağfiret ummam! Bu bakımdan Papaya hiç ihtiyacım yoktur. Ölüme razı olurum, buna olmam! Dinime ihanet ve zarar eriştirecek iş işlemem!» Ve ilâve etti:
-Ben aranıza aht ve misakla gelmiş bir garibim! Bunca zamandır beni zulümle hapsettiniz! Nihayet Papa dâvet etti diye buraya getirdiniz! Nasıl bilirseniz yapın!
Sayfa 265Kitabı okudu
