Şaraba Kaside
Kaldın yegâne sen kara gün dostu, ey şarap ;
Kervanla gelmiş olsa da bir şey mi ıstırap?
Şeytan geçit bulup sokulur belki minbere,
Girmez keder cihanda senin girdiğin yere!
Şevkinle her harabe olurken birer saray ,
Meyhaneden güneş yaratırsın, kadehten ay.
Her kim kırıp dökerse Cem'in yâdigârını,
Dünya gözüyle görmesin ömrünce yârını!
Sayfa 44Kitabı okudu
Her kim kırıp dökerse Cem'in yadigârını,
Dünyâ gözüyle görmesin ömrünce yarını!
Bir şaheser bırakmış ölürken cihanda Cem,
Elden komaz, başıyle beraber tutar Acem;
Bir şaheser ki sırrını teşkîî edip sürür,
Seccadelerde renk olur, avizelerde nûr.
Sunmakla Cem bu âleme tılsımlı camını,
İnsanlığın helâle çevirmiş haramını;
Güçtür hatırlamak sana ram olduğum demi,
(Ey her bakışta bir daha ilhamı râm eden!
Bir yerde, bezm-i canda mı, dîvân-ı Cem'de mi
Bir yerde görmüşüm seni dünyâmı görmeden.
Bir yerde, bezm-i canda mı, divan-ı Cem'de mi
Bir yerde görmüşüm seni dünyamı görmeden...
Bir yerde, bezm-i canda mı, divan-ı Cem'de mi
Bir yerde görmüşüm seni dünyamı görmeden.