Bugün Sabahattin Ali'nin kaldığı cezaevini ziyaret ettim. Duvarda en sevdiğim mısraları gözüme takıldı;
Şimdi şiir bence senin yüzündür,
Şimdi benim tahtım senin dizindir.
"Kağıttan bir gemi oluyor. Yere bırakıyorum. Ne yüzdürecek su var ne de yelkenleri dolduracak rüzgar. Sanki betondan yapılmış. Hiçbir yere gidemiyor. Tıpkı göğsümdeki ağrı gibi."