Çok güzel bir kitap okudum. Aytmatov'un en beğendiğim eseri oldu. Çok akıcı bir eser olmakla beraber konu itibariyle çok hoşuma gitti. Herkese tadımlık tarzında bu kitabı okumasını öneririm.
Yeni haftanın ilk gününden selamlar,
Sabah elime bir çırpıda bitirebileceğim bir kitap arayışıyla elim Cengiz Aytmatov kitaplarına gitti ve Cemile'yi okumaya karar verdim; 80 sayfalık kitap çabucak bitti. Bundan önce okuduğum Gün olur asra bedel, Cengiz Han'a küsen bulut ve Beyaz Gemi kitaplarını çok sevmiştim ama bu kitabını pek sevemedim. Arka kapağını okuduğumda güzel bir aşk hikayesi okuyacağım ümidiyle başladım okumaya ama beklentimi karşılamadı. Cemile ile Danyar'ın aşkından çok onların aşkını anlatan küçük Seyit'in masumiyetini sevdim ben. Kısaca konusundan bahsedeyim; Savaş başlayalı 3 yıl olmuştu Cemile'nin kocası Sadık'da cephedeydi. Köyde yapılması gereken iş yükü kadınların üzerindedir. Cemile de oldukça çalışkan bir gelindir. Ayrıca güzel alımlı genç bir kadındır. Köyde ne kadar delikanlı varsa gözü onun üzerindedir. Cemile de onlarla şakalaşmaktan geri durmaz, daha doğrusu onların bu cüretini kırmaz diyeyim. Sonra Danyar savaşta bacağı sakatlandığı için cepheden ayrılıp köye gelir. Cemile ile aralarında duygusal yakınlık oluşur. Cemile'nin eşinin kardeşi Seyit bu aşkın şahididir, biz okurlara anlatan da odur. Sadık belki iyi bir eş değildi ama neticede cephede savaşmaktaydı... Bir aşk hikayesinde aklıma yatmayan durumlar olunca hikaye beni etkilemiyor malesef. Hikaye olarak sevemedim ama Aytmatov'un kelimelerini ve anlatıcımız Seyit'in masumiyetini sevdiğimi belirtmeden geçmeyeyim.
Aytmatov un yazarlığı ve Doğu dünyasına yaptığı katkıdan bahsetmeyeceğim ,ama bu kadar trajedi neden diye soruyor insan ,"Toprak Ana" gözyaşları icinde okuyacağınız bir kitap ,"Cemile "hikayesi haklıydı doğrusunu yaptığı diyeceğiniz bir eser. Peki bu! Kimse kusura bakmasın ama kitap sizi ayak parmaklarınızdan saç tellerinize kadar geriyor. Tamam bu Rus klasiklerinden belki devrim Fransa'sinda alışık olduğumuz sahneler ama bir yazarda olması gereken en önemli şey iyimserlik. Hayatin gerçekleri zaten zor iken, kitap okuyucu için tekrar aynı sahneyi görmek iyi bir niyet sayılmaz.
Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 201870,7bin okunma
İnsan her şeyi anlatamaz, zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez..
Şükrü Erbaş’ta ; Kimsenin kimseyi anlamadığı bir dünyada söz boşluğu dövmekten başka ne işe yarıyor ki? der. Sözün özü: Kelimelerin dahi önemsiz olduğu bir çağ bu...
Kitap çok akıcı...Çok seveceğiniz bir hikaye anlatmis Cengiz Aytmatov
Hikaye savaş devrinde olmuş.Savasin 3cu yılı idi.Cemilenin eşi Sadikta savaşa gidiyor.Cemile Sadikin küçük kardeşi Seit ve savaşta yaralanmış ve köyüne geri dönmüş qazi Daniyarla bir yerde askerlere yiyecek aparirdi.
Cemile bir gün kalbini Daniyara kaptırır.Ve bir gün kaciyor....
Kitap da Seitin dilinden anlatılıyor.Cemile...Seitin ilk aşkı..
CemileCengiz Aytmatov · Elips Kitap · 200532,6bin okunma
Kitap dönemin Kırgız yaşamından kesitler sunuyor.Kitapta Cemile ve Öğretmen Duysen in yaşadıkları anlatılmış.
Kitabın Kırgız yaşantısını anlatması o dönemi tasvir etmenizi sağlıyor.Kitapla ilgili yapabileceğim eleştiri Cemilenin eşiyle evli olmasına rağmen gönlünü başkasına kaptirmasidir
Ancak bu durumun savas şartlarında erkeklerin cephede olmasi ,kadınların sevdiklerini uzun süre görememesi,kadınların her işi yapması bundan doğan iletişimle beraber istemeden de olsa başkasını sevmesi ile anlatılabilir.
CemileCengiz Aytmatov · Elips Kitap · 200532,6bin okunma
Bir kadın ve üç aşık, hatta ikisi kardeş... Bozkırın vicdansızlığı, trajedi, aşk, dürüstlük ilkeleri üzerine kurulmuş; çağlara seslenen, yılları yoran, birçoklarına hikayenin ne demek olduğunu anlatan ve Aytmatov’u Aytmatov yapan eser.
Cemile kitabını ikinci okuyuşumdur. İlkin lisede okumuştum. İlk okuyuşumda daha çok beğenmiştim ve etkilenmiştim. Herhalde hayatın ve sevdanın toyluğundandır. O yüzden insan ilk zamanlarda okuduğu kitapları tekrarlamalıdır.
Cemile tam bir Cengiz Aytmatov kılasiğidir. Cengiz Aytmatov un genel bir çerçevesi vardır; bozkır hayatı, II. Dünya Savaşı,
Öncelikle kitap sizi bir tablo ile karşılıyor. Seyit ile birlikte bir anda o tablonun hikâyesi içerisinde buluyorsunuz kendinizi.
Cemile ile Danyar'ın yasak aşkına tanıklık edip olanları Seyit'in gözüyle gözlemliyorsunuz.
Aytmatov'a özgü güçlü betimlemeleri ile bozkırın sonsuzluğunu görebiliyor, Nöbet Dağı'nın tepesinde derenin şırıltısını duyabiliyor ve dağlardan esen ılık bir havayı yüzünüzde hissedebiliyorsunuz.
Usta kalemine diyecek hiçbir şeyimiz yok fakat konusu beni pek cezbetmedi.
Eşi cephede olan bir kadının yasak aşkına "masum" diyenlerimiz olduğu gibi
yasak olan bir başlığa masumca aşkı ekleyemeyenler de olabilir.
Velhasıl; ben, konusu "yasak aşk" olan bu kitapta, aşka değil yasağa odaklandım açıkcası. Dolayısıyla konusunu masumca bulmuyorum.
Düşüncelerim, mutlak kişiye göre değişecektir.
İyi okumalar...
