"Yürürken işte bunlar geliyordu aklıma. Bazen tam bir umutsuzluk,bazen de güven içinde oluyordum."
Sayfa 128 - ÖtükenKitabı okudu
Daha önceki yalnızlığım yalnızlık değilmiş, gerçek yalnızlığı bilmiyormuşum meğer.Ancak üç gün dayanabildim.Sonra dünyam karardı.
Sayfa 118 - ÖtükenKitabı okudu
Tebeşir yerine bir tüfek verdiler elime asker oldum benim suçum değildi bu çağımızın ' suçu -
Sayfa 82 - MilliyetKitabı okudu
Kelimeleri ne kadar seçerek ve yumuşatarak kullanırsak kullanalım, meselenin özü değişmezdi.
Sayfa 105 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır.
Savaş kanlı çizmeleriyle insanları kırk yıl çiğneyip ezebilir, onları öldürebilir, her şeyi yakıp koyabilirdi ama, insan denen varlığa baş eğdirmez, değerini düşürüp onu gerçek anlamda mağlup edemezdi.
Sayfa 101 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
İki insan birbiriyle tam bir uyum içinde yaşarsa, konuşmadan ya da yarım sözcüklerle bile anlarlar birbirlerini
Sayfa 98 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
Benim en büyük düşmanlarım savaşları başlatanlardır...
Sayfa 79 - MilliyetKitabı okudu
Bir insanın kaderi, dağdaki patika gibidir:
Bazen çıkar, bazen iner, bazen de dibi görünmeyen bir uçurumun başına gelip durur.
Sayfa 70 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
- İyilik dağlarda yollarda yaşamaz insan rastlantıyla karşılaşmaz iyilikle' ancak bir başka insandan öğrenir '
Sayfa 60 - MilliyetKitabı okudu
Öyleyse' oğlunu böyle bekleyen son ana ben olayım dilerim k'i başka hiçbir ana başını raylara vagon kapılarına vurmasın 'benim gibi :
Sayfa 54 - MilliyetKitabı okudu
Çalışmasaydık korkuya umutsuzluğa kapılırdık..
Sayfa 46 - MilliyetKitabı okudu
Hayat olduğu sürece umut da vardır...
Sayfa 38 - MilliyetKitabı okudu
Sen kadınsın, sen her şeyin üstündesin, daha bilgesin. Bir insansın sen!