Ceyda

Ah, iyilere karşı duyduğum iman, utanma ve iyilik hissi nereye gitti? Bir zamanlar sahip olduğum yalancı namus nereye kayboldu? İyilerin ve soylu yalanların namusu. Gerçeği çoğu kere yakından izledikçe, o kafama çarptı. Bazen yalan söylediğimi zannettim; fakat bir de baktım ki gerçeği bulmuşum. Her şey gözümde pek fazla aydınlandı. Şimdi hiçbir şey umurumda değil. Sevdiğim hiçbir şey artık yaşamıyor. Hâlâ kendimi nasıl seveyim?

Sayfa 266

Reklam

Ceyda

Büyük insanın büyük kederi tiksintidir. Bugün kalbi, ağzı ve gözleri tiksintiyle dolu olmayan kim var?

Sayfa 261

Ceyda

Acıma iyiler arasında yaşayanları yalana alıştırır. Acıma duygusu bütün özgür olan gönülleri zehirler; çünkü iyilerin budalalığı sonsuzdur.

Sayfa 181

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Ceyda

İçimde dindirilmemiş, dindirilemez bir şey var. Bu, sesini yükseltmek istiyor. İçimde bir sevme isteği var ki aşkın dilini konuşuyor. Ben ışığım. Keşke gece olsaydım! Ama ışıkla çevrili olmak benim yalnızlığımdır.

Sayfa 101

Ceyda

Rahipler Üzerine

Gerçekten, bunların utanç duygularının ve ibadetlerinin oynak gözlerini görmektense, utanmazları görmeyi tercih ederim.

Sayfa 87