Kim o, deme boşuna ...
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Başdan - başa sen.
Sayfa 73
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler .
Tam başlarken bitti bilip gittiler
Dostlukları, umutları silip gittiler
Bana bakıp, şimdi başka yerlerde
Başka şeyler vardır gittiler
...
Ne düğünler, ne doğumlar,
Ne ölümler gördüm.
En çok yalanlara öldüm.
Kırdılar,
Kırıldım artık.
Sayfa 408Kitabı okudu
...
Bir gecedir sana doğru senden.
Geçen yaşadığındır, yaşarken anlamadan.
Kalan bir gerçektir belki,
Bir iğne gibi kaybolan, bir bardak gibi kırılan.
Gelen sanki beklediğindir.
Ve giden, en tatlı, en sıcak, en kocaman.
Sayfa 24Kitabı okudu
...
Bir tarafta ağlayanlar, bir tarafta gülenler.
Bir tarafta bunlar için ölenler.
Mum yanıyor, zaman yanıyordu.
Mumun alevi titriyor,
Umudun alevi titremiyordu.
Sayfa 60Kitabı okudu
Kendi bahçesinde dal olamayanın biri
Girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
Sayfa 108Kitabı okudu
Uzağa değil,usta
Öteye hep öteye gitti;
Yalnızlığı ondandır
Sayfa 381Kitabı okudu
Yaşam öyküleri,sanıldığınca karışımsız değil,karışımlıdır.
Her bir yaşam öyküsü,öbür yaşamların parçacıklarıyla tamamlanır.
Sayfa 441Kitabı okudu
YAKIN
Bir ışık düşerse üstüne basma.
Daha yakınlaşır, korkarsın.
Bir leke, silmeye-gör
Leke kalır, sen çıkarsın.
Özdemir Asaf - Çiçek Senfonisi- Sayfa-15
....
Öyküler anlatır olmuşçasına,
Sonunu mutlu bağlar,
Gider evinde ağlar.
Sayfa 260 - Şakacı şiiriKitabı okudu