İnsanın meylettiği büyük kusurlardan tümüyle sıyrılacak kadar arındırılması ve onlardan kökten kurtulması doğal nedenlere değil, isteğe, çalışmaya ve eğitime bağlıdır.
Sayfa 5
Cicero'nun söylediği gibi, şöhrete karşı çıkanlar bile bu konuda
yazdıkları kitapların kendi adlarını taşımasını isterler ve şöhreti küçümsedikleri için ünlü olmayı umarlar. Her şey pazarlığa tabidir:
Arkadaşlarımızın eşyalarımızı ve eğer gerekirse hayatlarımızı almalarına izin veririz; ama ünümüzü paylaşma ve şöhretimizi bir başkasına hediye etme durumuna hemen hemen hiç rastlanmaz.
Montaigne, 1533-1592
"Bir dükkandan onurlandırıcı ne çıkabilir?" diye öğretir Cicero. "Ticaret onurlu bir şey üretebilir mi? Dükkan denen şey onurlu insana layık değildir ( ... ) Tacirler yalan söylemeden kazanamazken, yalandan daha utandırıcı ne
vardır! O halde, emeklerini ve yapımını satan tüm kişilerin uğraşına aşağılık ve adi bir şey gibi bakılmalıdır; zira, her kim ki çalışmasını para için sunarsa kendisini satar ve kölelerin seviyesine indirir.
"Bu yüzden (defalarca söylenmesi gerekiyor) birine değer verdikten sonra düşünüp taşınmak değil, düşünüp taşındıktan sonra birine değer vermek gerekir."
"İnsanlar kimseyi çarçabuk sevmeye yeltenmesin ve hak etmeyenler hiç sevmesin."
"-Dostluk görevinin yerine getirilebilmesi için birlikte birçok kez tuz yemek gerekir.-"