İmkansız düşünmemek gecelerce seni
Ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil
Başka çaremiz yok, beni unut demiştin
Mümkün değil cigan gözlüm, mümkün değil
Beni bu bunalımdan kim kurtaracak?
Vakit gece yarısını geçti. Pencerem açık. Uzaklardan hüzün dolu bir şarkı sesi geliyor.
İçimde tanımlanamaz bir daralma var. Bir el kalbimi sıkıyor sanki.
Ruhum kabına sığmıyor bu gece. Oda, ev, şehir, dünya, evren dar geliyor bana.
Bir yolculuk etmek, buralardan, kendimden, her şeyden uzaklaşmak, bir
Karanlığı dinle sessizce; senden bahseden hasretimi söyleyecek kalbine gece. Şöyle, bir özlem yakar ya içini; yorulduğunun farkına bile varmazsın, anlar da anlatamazsın. Ben mi nasılım? Benden yana değişen bir şey yok, yani her şey bildiğin gibi, geceler bir akşam borçlu bana sabahlar ise bir gece..
Biliyor musun beni sensizlik kadar üşütmedi üşütemez hiç bir ayaz.
Yani hani; mesela diyorum. Senden sözcüklerinden bir örtü hazırlasan bana cümlelerin ile. Ben de sıkı sıkı sarılsam ve kapatsam gözlerimi geceye..
Çok yorgunum, uykusuzum, bir de canım acıyor yine de öyle yaslanmışım ki yüreğinin sesine.
Varsın mevsim kış olsun, hava sonuna kadar soğuk. Sen bir örtü hazırla cümlelerin ile ve hatta bana kalbinin seviyle bir mektup yaz.
Beni özlemin kadar üşütmedi üşütemez hiç bir ayaz.
youtu.be/s0zNBqO0qyc
Keyifli okumalar.
Beni bu bunalımdan kim kurtaracak?
Vakit gece yarısını geçti. Pencerem açık. Uzaklardan hüzün dolu bir şarkı sesi geliyor.
İçimde tanımlanamaz bir daralma var. Bir el kalbimi sıkıyor sanki.
Ruhum kabına sığmıyor bu gece. Oda, ev, şehir, dünya, evren dar geliyor bana.
Bir yolculuk etmek, buralardan, kendimden, her şeyden uzaklaşmak, bir yerlere
İmkansız düşünmemek gecelerce seni
Ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil
''Başka çaremiz yok, beni unut'' demiştin
Mümkün değil çigan gözlüm, mümkün değil
Imkânsız düşünmemek gecelerce seni
Ve sevmemek ömür boyunea, bir gün değil
"Başka çaremiz yok, beni unut> demiştin
Mimkün değil çigan gözlüm, mümkűn değil.